Στο διάγγελμά του ο Χασάν Νασράλα μπορεί να έκανε λόγο για casus belli αλλά η αλήθεια είναι πως επί 56 λεπτά οι τόνοι δεν έφτασαν ποτέ στα επίπεδα του παρελθόντος.
Η διπλή επίθεση που έχει υποστεί η Χεζμπολάχ σε κοινή θέα, ημέρα, στην καρδιά της Βηρυτού είναι ένα εξόχως σημαντικό πλήγμα για το εσωτερικό της.
Δεν είναι μόνο το γεγονός πως το Ισραήλ – ο προαιώνιος εχθρός – διέλυσε κάθε μέτρο ασφαλείας και σκότωσε τουλάχιστον 30 άτομα αλλά κυρίως το γεγονός πως ο τρόμος με τα νοσοκομεία στην πρωτεύουσα του Λιβάνου να γεμίζουν ασφυκτικά από ακρωτηριασμένους ανθρώπους έκανε και πάλι την εμφάνισή του στον Λίβανο. Η Χεζμπολάχ δέχθηκε χωρίς αμφιβολία ένα πολύ ισχυρό πλήγμα και όχι απλά στο γόητρο και την εικόνα της. Αυτό που εξέπληξε είναι πως ο ακραίος συνήθως Νασράλα το παραδέχθηκε τρεις τουλάχιστον φορές μέσα στα 56 λεπτά του διαγγέλματός του.
Ναι ο Χασάν Νασράλα μπορεί να ξεκαθάρισε – ως όφειλε – πως το Ισραήλ ξεπέρασε τις κόκκινες γραμμές και επί της ουσίας κήρυξε τον πόλεμο στην φιλοϊρανική οργάνωση αλλά στο μεγαλύτερο μέρος της ομιλίας του κράτησε τους τόνους χαμηλά – πολύ χαμηλά για τα δικά του στάνταντς.
Η ομιλία Νασράλα προκάλεσε μάλιστα αίσθηση στους περισσότερους από τους δυτικούς αναλυτές οι οποίοι άμεσα συνέδεσαν το μήνυμα και την χαμηλή του ένταση με την Τεχεράνη και το νέο modus operandi στο Ιράν. Ο νέος Πρόεδρος στο Ιράν είναι ως φαίνεται σε μία διαφορετική γραμμή από τους προκατόχους του. Ακόμη και μετά την δολοφονία του Χανίγιε στο κέντρο της Τεχεράνης από εκρηκτικά που και πάλι είχε τοποθετήσει το Ισραήλ η άμεση απάντηση δεν έχει ακόμη έρθει…
Αλλαγή στρατηγικής
Ο Νασράλα και η Χεζμπολάχ παραμένουν άμεσα συνδεδεμένοι με το Ιράν τόσο στρατιωτικά όσο και οικονομικά και η επιρροή της Τεχεράνης είναι τεράστια στον Λίβανο και όχι μόνο στους κόλπους της Χεζμπολάχ. Η αλλαγή στρατηγικής από τα δύο μέτωπα μπορεί να ξενίζει αλλά στο Ισραήλ η αλήθεια είναι πως προβληματίζει παράλληλα. Το Τελ Αβίβ έχει συνηθίσει απέναντι του εχθρούς με συγκεκριμένη συμπεριφορά, με συγκεκριμένη ρητορική που μέσα από μάχες χρόνων έχει μάθει να «μεταφράζει», έχει μάθει να «αποκωδικοποιεί» και στο τέλος να τα αξιοποιεί υπέρ του. Η ομιλία χωρίς κορώνες του Νασράλα είναι δυνατό να έχει προξενήσει σύγχυση ειδικά σε πολιτικό επίπεδο στο Ισραήλ κι αυτό γιατί κάτι τέτοιο είναι όντως πρωτόγνωρο.
Το μήνυμα Νασράλα είχε περισσότερες αμφισημίες από ξεκάθαρες και συνήθως «κούφιες» απειλές κι αυτό μπορεί να είναι μία νέα τακτική από τον αντίπαλο άξονα. Δεδομένα αυτό δεν πρόκειται να διαφοροποιήσει τον σχεδιασμό του στρατού ή των μυστικών υπηρεσιών αλλά φαίνεται πως θα αυξήσει ακόμη περισσότερο τα επίπεδα συναγερμού στα οποία δεδομένα βρίσκεται το Τελ Αβίβ εδώ και σχεδόν έναν χρόνο.
Το πώς θα επιχειρήσει να απαντήσει η Χεζμπολάχ δεν είναι ξεκάθαρο και δύσκολα θα το διαπιστώσουμε μέχρι να συμβεί. Σήμερα η μόνη δεδομένη στάση είναι αυτή του Νετανιάχου και της χώρας του που έχουν δώσει ένα στίγμα που όμοιό του δεν έχει καταγραφεί ποτέ στο παρελθόν. Η στάση αναμονής από την πλευρά των αντιπάλων του είναι ένα εντελώς νέο στοιχείο στο Μεσανατολικό ένα στοιχείο που μένει να φανεί εάν κρύβει «δυσάρεστες» εκπλήξεις.
