Τρία χρόνια αφότου ο Διεθνής Οργανισμός Ενέργειας έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου ότι δεν χρειάζονται νέα έργα πετρελαίου και φυσικού αερίου για τον έλεγχο της υπερθέρμανσης του πλανήτη, οι εταιρείες όχι απλώς συνεχίζουν τις γεωτρήσεις, αλλά επεκτείνουν επιθετικά τα νέα τους project.
Σύμφωνα με στοιχεία που έδωσε χθες στη δημοσιότητα η Global Energy Monitor τουλάχιστον 20 νέα κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου έλαβαν τελικές επενδυτικές αποφάσεις παγκοσμίως πέρυσι, συνολικού ύψους 8 δισεκατομμυρίων βαρελιών ισοδύναμου πετρελαίου (boe) σε αποθέματα. Η GEM αναμένει ότι αυτός ο αριθμός θα τετραπλασιαστεί σχεδόν μέχρι το τέλος της δεκαετίας, με άλλα 31 δισεκατομμύρια boe σε 64 νέα πεδία να δρομολογούνται έως το 2030.
Τα νέα κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου έρχονται παρά τις προειδοποιήσεις από τον ΔΟΕ ότι δεν υπήρχε περιθώριο για νέα έργα με μεγάλα χρονοδιαγράμματα για ανάπτυξη στην πορεία προς το καθαρό μηδέν. Η υπηρεσία επιτήρησης ενέργειας αναμένει επίσης ότι η ζήτηση για ορυκτά καύσιμα θα κορυφωθεί μέχρι το τέλος της δεκαετίας.
«Υπάρχει συντριπτική επιστημονική συναίνεση ότι τα νέα κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου δεν είναι συμβατά με τον περιορισμό της θέρμανσης στους 1,5 βαθμούς. Αλλά ακόμα και με αυτό, εξακολουθούν να υπάρχουν νέες ανακαλύψεις και κυρώσεις», ανέφερε στους Financial Times, ο Scott Zimmerman, ο project manager της GEM.
Τα ευρήματα της GEM βλέπουν το φως της δημοσιότητας καθώς στελέχη του κλάδου πετρελαίου και φυσικού αερίου αντεπιτίθενται στις προβλέψεις για ταχεία μετάβαση στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και εκφράζουν την πεποίθηση ότι η ζήτηση για υδρογονάνθρακες θα συνεχίσει να αυξάνεται τουλάχιστον μέχρι τη δεκαετία του 2030.
Τα ηνία στις ΗΠΑ
Οι ΗΠΑ ηγούνται παγκοσμίως σε εγκρίσεις νέων αποθεμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου τα τελευταία δύο χρόνια, με το έργο Willow της ConocoPhillips στην Αλάσκα να σηματοδοτεί το μεγαλύτερο εγκεκριμένο έργο στη χώρα, σύμφωνα με το GEM. Η πρωτοκαθεδρία της χώρας στις νέες εγκρίσεις πετρελαίου και φυσικού αερίου έρχεται καθώς ο πρόεδρος Τζο Μπάιντεν αντιμετωπίζει πιέσεις από περιβαλλοντολόγους να λάβει πιο σκληρή στάση για το κλίμα, ενώ η βιομηχανία πετρελαίου και φυσικού αερίου κατηγορεί τη διοίκηση για υπερβολικά περιοριστικές πολιτικές.
«Το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο προβλέπεται να παραμείνουν βασικά μέρη του μείγματος ενεργειακού εφοδιασμού τις επόμενες δεκαετίες σε ένα ευρύ φάσμα σεναρίων μετάβασης. Το έργο Willow παρέχει ακριβώς τον τύπο της περιβαλλοντικά και κοινωνικά υπεύθυνης παραγωγής που απαιτείται μέσω της ενεργειακής μετάβασης», σχολίασε επίσης στους FT, εκπρόσωπος της ConocoPhillips, προσθέτοντας ότι το έργο ενίσχυσε επίσης τα έσοδα για τις ιθαγενείς κοινότητες της Αλάσκας και τη δημιουργία θέσεων εργασίας.
Οι άλλοι πρωταγωνιστές
Εκτός των ΗΠΑ, η Γουιάνα και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα πρωτοστατούν σε εγκρίσεις νέων έργων. Μεταξύ των μεγαλύτερων εγκεκριμένων έργων περιλαμβάνονται το πεδίο αερίου Hail and Ghasha της Εθνικής Εταιρείας Πετρελαίου του Abu Dhabi και η υπεράκτια ανάπτυξη Yellowtail της ExxonMobil στη Γουιάνα.
Ο Liam Mallon, επικεφαλής του upstream της Exxon, είπε στο Energy Source ότι η δραστηριότητα του upstream αφορά «συνεχή ανανέωση», επειδή τα κοιτάσματα πετρελαίου και αερίου ωριμάζουν και οι πόροι εξαντλούνται με την πάροδο του χρόνου. Ωστόσο, η Exxon επιδιώκει το «ιερό δισκοπότηρο» της επέκτασης της παραγωγής πέρα από τα τρέχοντα επίπεδα των σχεδόν 4 εκατομμυρίων boe ημερησίως, ενώ μεταβαίνει σε ένα μέλλον με χαμηλότερες εκπομπές, πρόσθεσε.
«Πιστεύουμε ακράδαντα ότι πρέπει να συνεχίσουμε να αυξάνουμε το αποτύπωμά μας σε πετρέλαιο και φυσικό αέριο. . . πιστεύουμε ότι μπορούμε να το κάνουμε αυτό και να μειώσουμε σημαντικά τις εκπομπές μας», δήλωσε ο Mallon.
Νέες έρευνες
Οι εταιρείες παραμένουν σταθερές και ως προς την εξερεύνηση. Η GEM παρακολούθησε 50 νέες ανακαλύψεις έργων μεταξύ 2022-2023, συνολικού ύψους περίπου 20 δισεκατομμυρίων boe. Τέσσερις χώρες που αποτελούν περισσότερο από το ένα τρίτο των ανακαλύψεων — η Κύπρος, η Γουιάνα, η Ναμίμπια και η Ζιμπάμπουε — είχαν ελάχιστη έως καθόλου ιστορία παραγωγής μέχρι πρόσφατα και αντιπροσωπεύουν τα επόμενα σύνορα της βιομηχανίας πετρελαίου και φυσικού αερίου.
Πίσω από την πλειοψηφία των νέων ανακαλύψεων και εγκρίσεων βρίσκονται οι μεγάλες εταιρείες πετρελαίου και οι κρατικές εταιρείες. Μεταξύ των μεγαλύτερων έργων που ανακαλύφθηκαν τα τελευταία δύο χρόνια είναι το κοίτασμα αερίου Shahini του Ιράν και το πετρελαϊκό πεδίο Venus της TotalEnergies στη Ναμίμπια.
Η GEM προειδοποιεί ότι επειδή το χρονοδιάγραμμα από την ανακάλυψη έως την παραγωγή είναι κατά μέσο όρο 11 χρόνια παγκοσμίως, οι νέες ανακαλύψεις δεν θα μπουν στο δίκτυο μέχρι τη δεκαετία του 2030, όταν ο ΙΕΑ λέει ότι πρέπει να μειώσουμε την παραγωγή, με ορισμένα πεδία να χρειάζεται ακόμη και να κλείσουν.
Μακριά από τους στόχους
Μια έκθεση που κυκλοφόρησε την περασμένη εβδομάδα από την Carbon Tracker εξέτασε τις 25 μεγαλύτερες δημόσιες εταιρείες πετρελαίου και φυσικού αερίου και διαπίστωσε ότι ήταν «πολύ μακριά» από τους στόχους της συμφωνίας του Παρισιού για το κλίμα. Μια υπηρεσία του ΟΗΕ προειδοποίησε επίσης ότι ο κόσμος ήταν « τόσο κοντά » στην προσωρινή υπέρβαση του ορίου του 1,5 βαθμού C της Συμφωνίας του Παρισιού, αφού επιβεβαίωσε ότι το 2023 ήταν η θερμότερη χρονιά που έχει καταγραφεί.
«Τα αυξανόμενα ακραία καιρικά φαινόμενα, η άνοδος της στάθμης της θάλασσας, όλες οι προσδοκίες για αυτό που έχουμε δει και θα συνεχίσουμε να βλέπουμε καθώς οι θερμοκρασίες ανεβαίνουν είναι αυτό που είναι ενδεικτικό για τον κόσμο που έρχεται, καθώς αγνοούνται οι προειδοποιήσεις για τη δημιουργία νέων πεδίων», δήλωσε ο Zimmerman.
Και τα λουκέτα…
Στον αντίποδα, ανάλυση της εταιρείας συμβούλων ενέργειας Wood Mackenzie, υποστηρίζει ότι πάνω από το ένα πέμπτο της παγκόσμιας ικανότητας διύλισης πετρελαίου κινδυνεύει να κλείσει, καθώς τα περιθώρια βενζίνης εξασθενούν και η πίεση για μείωση των εκπομπών άνθρακα αυξάνεται.
Από τα 465 περιουσιακά στοιχεία διύλισης που αναλύθηκαν, η εταιρεία συμβούλων κατέταξε περίπου το 21% της παγκόσμιας ικανότητας διύλισης του 2023 σε κάποιο κίνδυνο κλεισίματος.
Η Ευρώπη και η Κίνα φιλοξενούν τον μεγαλύτερο αριθμό τοποθεσιών υψηλού κινδύνου, θέτοντας σε κίνδυνο περίπου 3,9 εκατομμύρια βαρέλια ημερησίως (bpd) παραγωγικής ικανότητας διύλισης, διαπίστωσε η Wood Mac.
Υπάρχουν 11 ευρωπαϊκές τοποθεσίες που αντιπροσωπεύουν το 45% όλων των μονάδων υψηλού κινδύνου, σύμφωνα με την έκθεση.
Περίπου 30 ευρωπαϊκά διυλιστήρια έχουν ήδη κλείσει από το 2009, σύμφωνα με στοιχεία από τον οργανισμό Concawe, με σχεδόν 90 να εξακολουθούν να λειτουργούν.
Το λειτουργικό κόστος θα μπορούσε να αυξηθεί τόσο πολύ που «το κλείσιμο μπορεί να είναι η μόνη επιλογή», δήλωσε η ανώτερη αναλύτρια λιπαντικών και χημικών της Wood Mac, Emma Fox
