Η ζωή και το τραγικό τέλος του Βαγγέλη Γιακουμάκη, του 20χρονου φοιτητή στα Ιωάννινα που βρέθηκε νεκρός 40 ημέρες μετά την εξαφάνισή του, γίνεται θεατρική παράσταση. Ο πατέρας και η αδελφή του αδικοχαμένου φοιτητή μίλησαν για το πώς βιώνουν την απώλειά του μετά από οκτώ χρόνια, αλλά και για το έργο που είναι αφιερωμένο στον Βαγγέλη.
«Δεν αντέχουμε να δούμε την παράσταση για τον Βαγγέλη», δήλωσαν η αδελφή και ο πατέρας του Βαγγέλη Γιακουμάκη.
Η θεατρική παράσταση «801,5 m» που ανεβαίνει στη Θεσσαλονίκη αφηγείται τη ζωή και τις τελευταίες στιγμές του φοιτητή της Γαλακτοκομικής Σχολής Ιωαννίνων, που συγκλόνισε το πανελλήνιο. Το θεατρικό έργο του Χάρη Πεχλιβανίδη είναι δραματοποιημένο και μπλεγμένο με στοιχεία μυθοπλασίας.
«Δεν έχω δει την παράσταση, έχω ακούσει όμως γι΄αυτή. Είχαμε διαβάσει ότι ανέβηκε κάτι, απλά δεν μπορώ να τη δω. Δεν αντέχω να μπω σε αυτή τη διαδικασία. Παρόλα αυτά, ένιωσα όμορφα που το άκουσα σαν είδηση, συγκινήθηκα και ένιωσα ακόμα πιο όμορφα, όταν άκουσα ότι υπάρχει μεγάλη ανταπόκριση σε όλο αυτό. Αλλά εγώ δεν ξέρω αν θα μπορέσω ποτέ να τη δω, να πω την αλήθεια. Δε θα πω ψέματα. Και που μου περιγράφουν καμία φορά κάποια στοιχεία της παράστασης, μου είναι πολύ δύσκολο που το ακούω.
Γνωρίζω ότι υπάρχει κάποιος πρωταγωνιστής που είναι ο Βαγγέλης, που κάνει αναπαράσταση τη ζωή του και που φοράει τη ζακέτα του. Για δικούς μου προσωπικούς λόγους δεν ήθελα να μου πουν λεπτομέρειες, καθώς δεν μπορώ να το διαχειριστώ όλο αυτό», δήλωσε αρχικά η αδελφή του Βαγγέλη Γιακουμάκη, Ελένη στο Πρωινό του Ant1.
Όταν άκουσα και είδα ότι φοράει τη ζακέτα του Βαγγέλη, ένιωσα την καρδιά μου να σταματάει για ένα δευτερόλεπτο και να ξεκινάει ξανά.
«Συγκινήθηκα και δεν ήθελα να δω κάτι άλλο, δεν μπορούσα να το διαχειριστώ. Το ότι κρατούν τη μνήμη του αδελφού μου ζωντανή είναι το όμορφο κομμάτι της παράστασης. Μακάρι να δίνει δύναμη σε ανθρώπους που περνάνε κάτι παρόμοιο αν και έχουν περάσει 8 χρόνια και δεν βλέπω να έχει αλλάξει κάτι ουσιαστικό. Συνέβαιναν, συμβαίνουν και συνεχίζουν να συμβαίνουν», πρόσθεσε η Ελένη Γιακουμάκη.
Στη συνέχεια, η Ελένη εξέφρασε την πικρία της για όσα δεν έχουν γίνει από τότε που «έφυγε» ο αδελφός της. Όπως είπε, αισθάνεται ότι δεν έχει αλλάξει κάτι στην κοινωνία και θεωρεί ότι γι΄αυτό ευθύνεται η ατιμωρησία που υπάρχει. «Θεωρώ ότι ένα κακό γεγονός δεν αρκεί για να αλλάξει κάτι, όπως αυτό που συνέβη στον αδελφό μου».
Αυτά τα πρόσωπα που έκαναν κακό στον αδελφό μου τα συναντάω στο Ρέθυμνο. Βλέπω ότι κάνουν τη ζωή τους κανονικά, σαν να μη συμβαίνει τίποτα. Οπότε τι δικαίωση να νιώσω;
Πατέρας Βαγγέλη Γιακουμάκη: «Αισθάνομαι την ανάγκη να πω ευχαριστώ»
Εξίσου συγκινημένος για την παράσταση που ανεβαίνει προς τιμήν του γιου του είναι και ο πατέρας του Βαγγέλη Γιακουμάκη. Ωστόσο και ο ίδιος δήλωσε ότι αρνείται να δει την παράσταση, καθώς όπως είπε δε θέλει να ξανά ζήσει τις δραματικές στιγμές του γιου του.
«Αισθάνθηκα την ανάγκη να ευχαριστήσω τον σκηνοθέτη και όλους εσάς που αγαπάτε τον Βαγγέλη. Δεν ξέρω αν έχω τη δύναμη να παρακολουθήσω την παράσταση. Θέλουμε απλά να ευχαριστήσουμε τον κόσμο γιατί όλα τα άλλα μας πονάνε.
Κάτι που μας θλίβει είναι ότι πριν οκτώ χρόνια δε γνωρίζαμε τη λέξη bullying και αυτή τη στιγμή όλο αυτό μεγαλώνει. Και πάνω σε αυτό ήθελα να πω ότι ο θρασύς εκμεταλλεύεται τη σιωπή. Η σιωπή όμως δεν είναι αδυναμία. Η σιωπή μπορεί να είναι αξιοπρέπεια, μπορεί να είναι ευγένεια.
Η δικαίωση για μένα να είναι από τον κόσμο. Τα δικαστήρια έγιναν για να φανεί ποιος ήταν ο Βαγγέλης και ποιοι ήταν αυτοί. Για μένα κατηγορούμενη είναι όλη η σχολή. Όσοι γνώριζαν. Ακόμα δεν είμαι σε θέση να διαχειριστώ την κατάσταση, προσπαθώ. Ο χρόνος σε μαθαίνει να ζεις με την απώλεια, δε γιατρεύει.
Όταν σκέφτομαι τον Βαγγέλη, το πρώτο πράγμα που μου έρχεται στο μυαλό είναι η ημερομηνία 6 Φεβρουαρίου. Είχα τρία παιδιά και έχω τρία παιδιά», δήλωσε ο κ. Ανδρέας Γιακουμάκης.
