Επιστρέφει στην ενδοχώρα της Νότιας Αυστραλίας το μπετόνγκ, με τη δασύτριχη ουρά, έπειτα από έναν αιώνα απουσίας του από την εν λόγω περιοχή. Πρόκειται για ένα σπάνιο και ιδιαιτέρως συμπαθές μαρσιποφόρο που θυμίζει καγκουρό, αλλά έχει μέγεθος κουνελιού.
Τα μπετόνγκ, τα οποία κινούνται χοροπηδώντας με τα πίσω πόδια τους, όπως και τα συνηθισμένα καγκουρό, ήταν παρόντα σε μια έκταση μεγαλύτερη του 60% της Αυστραλίας, αλλά στη συνέχεια έπεσαν θύματα των εκχερσώσεων (που ήρθαν με την εγκατάσταση των Ευρωπαίων στην ήπειρο πριν από δύο αιώνες), καθώς και θηρευτών όπως οι γάτες και οι αλεπούδες.
Σήμερα, όμως, επιστρέφουν στη Χερσόνησο Yorke στη Νότια Αυστραλία, αφού επιστήμονες απελευθέρωσαν 120 εξ αυτών σε διάστημα δύο ετών προκειμένου να διαπιστώσουν εάν θα κατάφερναν να επιβιώσουν εκτός νησιών, ή και σε ένα περιβάλλον όπου δεν θα ήταν προστατευμένα από πιθανές επιθέσεις άλλων ζώων.
Νέες μελέτες δείχνουν πως ο πληθυσμός τους ευδοκιμεί, δήλωσαν σήμερα επιστήμονες.
Τα χνουδωτά αυτά ζωάκια -των οποίων ο αριθμός μειώθηκε από δεκάδες εκατομμύρια που ήταν πριν από την αποικιοκρατία σε περίπου 12.000 έως 18.000 σήμερα- κατάφεραν να επιβιώσουν ζώντας σε προστατευμένα περιβάλλοντα νησιών της Αυστραλίας, καθώς και σε άλλες περιοχές στα δυτικά.
Μικρά ζώα, αλλά με σπουδαίο ρόλο
Η επιστροφή των μπετόνγκ στη Νότια Αυστραλία ευνοήθηκε από ένα εντατικό πρόγραμμα ελέγχου της δραστηριότητας των γατών και των αλεπούδων, καθώς και από έναν φράχτη που μπορεί να διαπεραστεί, περιορίζοντας, αλλά όχι αποκλείοντας την παρουσία των θηρευτών στη νότια πλευρά της χερσονήσου, εξηγεί ο οικολόγος Ντέρεκ Σάντοου.
Τα μικρά αυτά ζώα παίζουν σπουδαίο ρόλο για το περιβάλλον στην Αυστραλία, τόνισε ο Σάντοου στο Γαλλικό Πρακτορείο. «Εχουν πολύ δυνατά πίσω πόδια, κουβαλούν τα μικρά τους σε μάρσιπο, όπως τα καγκουρό, αλλά ζυγίζουν μόνο ενάμιση κιλό […] και χτίζουν τις φωλιές τους κάτω από πυκνή βλάστηση», εξηγεί ο ειδικός.
«Σκάβουν πολύ. Ενα μικρό μπετόνγκ μπορεί να μεταφέρει τόνους χώματος σε διάστημα ενός έτους. Σκάβουν το έδαφος [και] δημιουργούν τους μικρούς οικοτόπους τους ώστε να περνάει νερό και να φυτρώνουν σπόροι. Και για τον λόγο αυτόν είναι πολύ σημαντικά για το οικοσύστημα.»
Σημειώνεται, μάλιστα, ότι, όταν δέχονται επίθεση, τα θηλυκά μπετόνγκ έχουν έναν ασυνήθιστο αλλά αποτελεσματικό αμυντικό μηχανισμό, επισημαίνει ο Σάντοου.
«Για να ξεφύγουν, κάνουν ζιγκ-ζαγκ μέσα στο δάσος με μεγάλη ταχύτητα. Είναι πολύ γρήγορα για το μέγεθός τους», είπε ο επιστήμονας.
«Φρικτοί γονείς»
Τα θηλυκά όμως διαθέτουν ακόμη έναν αμυντικό μηχανισμό: πετούν τα μικρά τους έξω από τον μάρσιπο ελπίζοντας να γλιτώσουν από την καταδίωξη κάποιου άλλου ζώου που έχει στόχο τα νεαρά μπετόνγκ.
«Ακούγεται σαν να είναι απαίσιοι γονείς, αλλά όντως λειτουργεί», τονίζει ο Σάντοου, επισημαίνοντας ότι τα μπετόνγκ αναπαράγονται γρήγορα και τα θηλυκά συχνά έχουν έμβρυα που είναι έτοιμα να κατέβουν πιο χαμηλά στον μάρσιπο εάν τα μικρά τους φύγουν ή πεθάνουν.
Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι τόσο τα μπετόνγκ όσο και άλλα είδη θα μπορέσουν να ευδοκιμήσουν εάν οι πληθυσμοί των αλεπούδων και των γατών τεθούν υπό έλεγχο, χωρίς να είναι απαραίτητο να εξαφανιστούν τελείως, σημειώνει ο Σάντοου.
«Ελπίζουμε πραγματικά ότι το μπετόνγκ με τη δασύτριχη ουρά θα είναι μόνο ένα από τα πολλά είδη που θα μπορέσουμε να φέρουμε πίσω και να βοηθήσουμε στην αποκατάσταση της ισορροπίας στο οικοσύστημα», τονίζει ο ειδικός.
