Εξασφαλισμένη θεωρείται η μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα του ασφαλιστικού μας συστήματος, σύμφωνα με τις προβλέψεις του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος, παρά τις παρεμβάσεις των τελευταίων ετών, που οδήγησαν σε αύξηση των συνταξιοδοτικών δαπανών.
Οι μεταρρυθμίσεις που πραγματοποιήθηκαν τα προηγούμενα χρόνια στο συνταξιοδοτικό σύστημα, με αιχμή την αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης και τον περιορισμό των πρόωρων συνταξιοδοτήσεων, καθώς και τον νόμο Κατρούγκαλου εκτιμάται ότι μπορούν να εξασφαλίσουν μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα ακόμη και σε ένα πλαίσιο δυσμενών δημογραφικών εξελίξεων, με δραματική μείωση του πληθυσμού της χώρας και την αύξηση των ηλικιωμένων.
Συγκεκριμένα, οι δαπάνες που σχετίζονται με τη γήρανση θα μειωθούν κατά 4,3 ποσοστιαίες μονάδες του ΑΕΠ μεταξύ 2021 και 2070, λόγω της πτωτικής πορείας των δαπανών για συντάξεις, που μειώνονται από τα πρώτα δέκα χρόνια.
Αναλυτικά, οι συνολικές δαπάνες που σχετίζονται με τη γήρανση ανήλθαν στο 23,8% του ΑΕΠ το 2021, εκ των οποίων το 15,9% είναι δαπάνες για συντάξεις. Οι δαπάνες αυτές θα μειωθούν από το 15,9% το 2021, σε 13,8% το 2030!
Οι συνταξιοδοτικές εισφορές (το άθροισμα των εισφορών εργοδοτών και εργαζομένων) ως ποσοστό στο ΑΕΠ θα μειωθούν από 8,3% το 2021 σε 6,8% το 2070. Αυτή η μείωση εξηγείται κυρίως από το μερίδιο των εισφορών που εκτρέπονται στο νέο Ταμείο Κεφαλαιοποιητικής Επικουρικής Ασφάλισης, που ανέρχεται σε 1,4% του ΑΕΠ στο τέλος της περιόδου προβολής.
Οσον αφορά τις μη συνταξιοδοτικές δαπάνες που σχετίζονται με τη γήρανση, οι προβλέψειςδείχνουν μια σχετικά σταθερή δαπάνη έναντι του ΑΕΠ, που ξεκινάει από 8%, στη συνέχεια κυμαίνεται από 7,8% έως 8,1% και σταθεροποιείται ξανά στο 8% στο 2070. Ειδικότερα, οι δαπάνες για την υγειονομική περίθαλψη αυξάνονται από 4,6% σε 5,2% του ΑΕΠ στο τέλος του 2070, ενώ οι δαπάνες μακροχρόνιας περίθαλψης παραμένουν σταθερές στο 0,2%.
