της Φαίης Σφακιωτάκη
Ζουν χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από την Ελλάδα. Η καταγωγή τους “κρατά” τρεις-τέσσερις γενιές πίσω. Κι όμως, ο χρόνος κι η απόσταση δεν έχουν “ξεθωριάσει” το ενδιαφέρον τους τόσο για την εκμάθηση της γλώσσας, όσο όμως και για την τήρηση των εθίμων. Στην Τηλεόραση CRETA μίλησαν ομογενείς από την Αργεντινή και “αποκάλυψαν” πως η διατήρηση των κοινοτήτων που ιδρύθηκαν έναν αιώνα πριν, δεν είναι πλέον μόνο ελληνική υπόθεση, αλλά και… αργεντίνικη, αφού υπάρχουν και περιπτώσεις όπου τα μέλη που ουδεμία σχέση έχουν με την Ελλάδα, παρά μόνο το ενδιαφέρον τους για τον πολιτισμό και την κουλτούρα της, είναι περισσότερα από εκείνα που έχουν ενταχθεί σε αυτήν λόγω καταγωγής.
Οι παππούδες του Χερμάν Σάντσεζ Καρανικολή από την πλευρά της μητέρας του, άφησαν τη Λέσβο – το 1920 ο παππούς και το 1948 η γιαγιά – και πήγαν στην τρίτη μεγαλύτερη πόλη της Αργεντινής, το Ροσάριο, όπου και δημιούργησαν την οικογένειά τους. Σήμερα, ο εγγονός τους προσπαθεί να μεταλαμπαδεύσει την αγάπη του για την Ελλάδα, στον 11χρονο γιο του. “Προσπαθούμε πάντα να μη χάσουμε αυτό που αγαπάμε. Αγαπάμε την Ελλάδα” λέει ο κ. Σάντσεζ Καρανικολής, αγκαλιά με το γιο του Bautista.
Ο αγρότης παπούς της Ευαγγελίνας Σκαρδίλε Μιχαλούτση εγκατέλειψε πριν από πολλά χρόνια το Γεράκι Λακωνίας κι έγινε επιχειρηματίας στο Ροσάριο, όπου κι έφτιαξε την οικογένειά του. Σήμερα η εγγονή του είναι δασκάλα ελληνικών στην κοινότητα.
“Η Ελλάδα είναι ζωντανή παντού, κι εδώ στην καρδιά μας. Είμαστε λίγοι Έλληνες, αλλά αγαπάμε πολύ την Ελλάδα. Όχι μόνο τη γλώσσα, αλλά και τις συνήθειες, τους χορούς, τα ήθη και τα έθιμα. Τα Χριστούγεννα λέμε τα κάλαντα και διατηρούμε και συνήθειες που πλέον στην Ελλάδα έχουν εκλείψει. Ας πούμε εμείς στις γιορτές σπάμε τα πιάτα, ενώ ξέρουμε ότι στην Ελλάδα αυτό δε γίνεται πια” λέει με χαμόγελο η κ. Σκαρδίλε Μιχαλούτση.
Οι γονείς της χειρουργού Χριστίνας Τσαρδίκου με καταγωγή από την Αρκαδία εγκαταστάθηκαν στο Buenos Aires. Εκεί γεννήθηκε η κ. Τσαρδίκου, η οποία σήμερα είναι Πρόεδρος της Ελληνικής Πολιτιστικής Οργάνωσης “Νόστος” και μιλάει άπταιστα ελληνικά.
“Η Αργεντινή ήταν ο δεύτερος προορισμός μερταξύ Α’ και Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Οι περισσότεροι πήγαιναν στις Η.Π.Α., στη Νέα Υόρκη. Οι υπόλοιποι έρχονταν στην Αργεντινή. Εκτιμούμε ότι είμαστε σήμερα περίπου 20.000, αλλά εννοούμε τους απόγονους Ελλήνων, δηλαδή δεύτερης, τρίτης και τέταρτης γενιάς. Ελάχιστοι είναι οι Έλληνες που έχουν έρθει από κει και μετά. Έχει όμως σημασία να πούμε ότι η Αργεντινή και όλη η Λατινική Αμερική θαυμάζει την Ελλάδα. Είναι όνειρο ζωής να επισκεφθούν την Ελλάδα. Στο Γυμνάσιο και το Λύκειο διδασκόμαστε για την Ελλάδα. Υπάρχουν Αργεντίνοι που μαθαίνουν την ελληνική γλώσσα και τους παραδοσιακούς χορούς.“
Η Ελληνική Πολιτιστική Οργάνωση “Νόστος” συχνά διοργανώνει διαγωνισμούς με αντικείμενο την Ελλάδα. Φέτος, το θέμα ήταν η ετυμολογία, η επιρροή και η συμβολή της ελληνικής γλώσσας, στις γλώσσες του κόσμου. Κατατέθηκαν 100 συμμετοχές από χώρες της Λατινικής Αμερικής. “Ο διαγωνισμός αυτός είχε σκοπό να δείξει πως η ελληνική γλώσσα υπάρχει σε όλες τις γλώσσες του κόσμου. Πως ένα 40% από τις λέξεις που χρησιμοποιούμε στην καθημερινότητά μας, προέρχονται ξεκάθαρα από την ελληνική γλώσσα” εξήγησε η κ. Τσαρδίκου. Νικητής αναδείχθηκε ο 11χρονος Bautista με τη δασκάλα του Ευαγγελίνα Σκαρδίλε, οι οποίοι έγραψαν στα ισπανικά ένα κείμενο 500 λέξεων, βασισμένο στην ελληνική μυθολογία και κατέγραψαν τις λέξεις που έχουν ελληνική ρίζα.
Από την Αργεντινή δε λείπουν και οι Κρητικής καταγωγής ομογενείς, με έναν εξ αυτών να είναι ο 91χρονος σήμερα Γιώργος Δερμιτζάκης, του οποίου οι γονείς κατάγονταν από το Βατόλακκο Χανίων. “Έχει πάρει βραβείο από το Δήμο Buenos Aires για την πολιτιστική προσφορά που έχει κάνει στην Αργεντινή μέσω της διδασκαλίας των ελληνικών χορών“ λέει με θαυμασμό η κ. Τσαρδίκου. Μάλιστα, είναι ο άνθρωπος που έκανε γνωστό στη Λατινική Αμερική το χασάπικο, καθώς το πάντρεψε με το tango, δημιουργώντας έτσι το … tango-χασάπικο!
