Τον Άρειο Πάγο απασχόλησε η καταδίκη μιας μητέρας απο δικαστήριο της Πελοποννήσου σε φυλάκιση 15 μηνών με τριετή αναστολή για παραβίασης δικαστικής απόφασης κατ’ εξακολούθηση, καθώς παρεμπόδισε με πρόθεση -αν και γνώριζε ότι έχει την υποχρέωση έπειτα από σχετική δικαστική απόφαση- να παραδώσει τον ανήλικο παιδί της στον πατέρα του, προκειμένου να ασκήσει το δικαίωμα επικοινωνίας μαζί του.
Το ζευγάρι, που τον Ιούλιο του 2011 απέκτησε ένα γιό και στη συνέχεια χώρισε, είχε ρυθμίσει την επικοινωνία του πατέρα με τον γιό με απόφαση του Μονομελούς Εφετείου. Ωστόσο, «αίφνης το Πάσχα του έτους 2016 ο ανήλικος υιός αρνήθηκε να ακολουθήσει τον πατέρα του και έκτοτε διάκειται αρνητικά απέναντι του με αποτέλεσμα κάθε επικοινωνία να είχε αποκλειστεί».
Ακολούθησε απόφαση ασφαλιστικών μέτρων με την οποία καθορίστηκε προσωρινά η επικοινωνία του πατέρα με τον γιό του «κατά τρόπο ιδιαίτερα περιορισμένο και με παρουσία παιδοψυχολόγου και παιδοψυχιάτρου, πλην όμως και πάλι η επικοινωνία τους δεν αποκαταστάθηκε, καθώς ο ανήλικος αρνούνταν πεισματικά να εισέλθει στο ιατρείο της παιδοψυχιάτρου».
Η μητέρα ισχυρίσθηκε ότι «η ματαίωση της ρυθμισθείσας επικοινωνίας δεν οφείλεται στην ίδια αλλά στην επίμονη άρνηση του ανήλικου υιού της, ο οποίος δεν επιθυμούσε να επικοινωνήσει με τον πατέρα του, “παρά τις δικές της διαρκείς παραινέσεις, νουθεσίες και προτροπές”», πλην όμως ο ισχυρισμός της αυτός «δεν κρίνεται αληθής», σύμφωνα με την δικαστική απόφαση, αφού η άρνηση του παιδιού ήταν απόρροια των χειρισμών της μητέρας του.
«Είναι αληθές ότι ο ανήλικος δεν επιθυμούσε να επικοινωνεί με τον πατέρα του, πλην όμως η άρνηση αυτή ήταν επίκτητη και οφειλόμενη στη συμπεριφορά της μητέρας του» αναφέρεται στην απόφαση που βασίζεται και στην κατάθεση της παιδοψυχολόγου, η οποία έκανε λόγο για συνεχείς παρεμβάσεις της μητέρας στην απόπειρα της να δημιουργήσει επαφή με τον ανήλικο.
Το δικαστήριο έκρινε ότι η μητέρα «με πρόθεση αποφάσισε να παραβιάσει κατ’ εξακολούθηση τη δικαστική απόφαση και να μην επιτρέψει την επικοινωνία του ανηλίκου με τον πατέρα του, επιθυμώντας την πλήρη αποξένωσή του από αυτόν και επομένως πρέπει να κηρυχθεί ένοχη».
Τότε, η μητέρα στράφηκε στον Άρειο Πάγο ζητώντας να αναιρεθεί η σε βάρος της καταδικαστική απόφαση, λόγω πλημμέλειας και έλλειψης ειδικής και εμπεριστατωμένης αιτιολογίας, με τους αρεοπαγίτες του Ζ΄ Ποινικού Τμήματος να απορρίπτουν όλους τους λόγους που προέβαλε ως απαράδεκτους.
