Ένας χρόνος έχει συμπληρωθεί από την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία στις 24 Φεβρουαρίου 2022, που έφερε την ανατροπή των δεδομένων στο χάρτη των Ηνωμένων Εθνών και του Διεθνούς Δικαίου. Ένας πόλεμος καταστροφικός με δολοφονίες αμάχων, γυναικών, παιδιών και ολόκληρες πόλεις να χάνονται από το πρόσωπο της γης συνεχίζεται.
Πριν από ένα χρόνο ολόκληρη η ανθρωπότητα βρέθηκε αντιμέτωπη με ένα νέο πολεμικό σκηνικό που διαμορφώθηκε μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία.
Τελικά όμως δεν ήταν ένας απλός περίπατος όπως πολλοί φαντάζονταν από τις πρώτες ώρες που άρχισαν οι βομβαρδισμοί, όταν η προέλαση των ρωσικών στρατευμάτων ήταν γρήγορη και οι ειδικές δυνάμεις είχαν φθάσει έξω από το Κίεβο.
Η Ουκρανία έδειχνε αδύναμη να αντιδράσει και όλοι στοιχημάτιζαν ότι σε λίγες ώρες θα είχε καταληφθεί η χώρα. Η Δύση στέκεται στο πλευρό των Ουκρανών, έχει στείλει πυραυλικά συστήματα, τώρα στέλνει και τανκς ενώ ετοιμάζεται για την αποστολή αεροσκαφών. Η Ρωσία έχει χάσει μέρος από τα εδάφη που είχε κερδίσει αρχικά και τώρα οι δυο πλευρές ετοιμάζονται για τις μεγάλες καθοριστικές μάχες της άνοιξης.
Η Ελλάδα από την πρώτη στιγμή πήρε ξεκάθαρη θέση υπέρ της αμυνόμενης Ουκρανίας, καταδικάζοντας κάθε είδους αναθεωρητισμό. Η συμπεριφορά της Τουρκίας που κρατούσε στάση ουδετερότητας και η άρνησή της για την ένταξη της Σουηδίας και της Φινλανδίας στο ΝΑΤΟ εκείνη την περίοδο, κατέρρευσαν μετά την τραγωδία του σεισμού με δεκάδες χιλιάδες θύματα.
Μετά από τα παραπάνω ο πόλεμος εξακολουθεί να μαίνεται στην Ουκρανία και τα δυο μέτωπα σκληραίνουν τη στάση τους καθώς η λέξη ειρήνη απουσιάζει παντελώς από το λεξιλόγιό τους. Μόνο η λέξη διαπραγμάτευση υπάρχει και από τις δυο πλευρές, ώστε αν ποτέ αποφασίσουν να καθίσουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, περιμένουν ανάλογα με τις εξελίξεις ο καθένας να έχει καλύτερο εδαφικό πλεονέκτημα.
Σ’ αυτό τον πόλεμο είπαμε ότι το άδικο το έχει η Ρωσία γιατί είναι ο εισβολέας και αυτό επηρεάζει τη διεθνή κοινή γνώμη και όχι οι βλέψεις των νατοϊκών σχεδίων στην Ουκρανία πριν ή μετά από την εισβολή.
Είναι βέβαιο ότι στο τέλος του πολέμου όποτε υπάρξει αυτό, θα είναι χαμένες και οι δυο πλευρές Ρωσίας και Ουκρανίας. Τρίτος χαμένος του πολέμου θα είναι η Ευρώπη που κατά κόρον υφίσταται τις συνέπειες της ενεργειακής κρίσης που προέκυψε από την εκδήλωση του Ρωσοουκρανικού πολέμου.
Ο Ρώσος πρόεδρος Βλαδιμήρ Πούτιν έπεσε στην παγίδα των Αμερικανών και με στρατηγικό λάθος την επέμβαση στην Ουκρανία, έδωσε νέο ρόλο στις ΗΠΑ να επιστρέψουν πρωταγωνιστές στο ευρωπαϊκό γεωπολιτικό προσκήνιο.
Η Αμερική έχει βάλει μπροστά την Ουκρανία και χωρίς δικές της ανθρώπινες απώλειες, φιλοδοξεί να συνεχίσει την κυριαρχία της στην παγκόσμια σκηνή, μετά την αποδυνάμωση της Ρωσίας.
Από την άλλη πλευρά η Ρωσία συνεχίζει να προβάλλει το επιχείρημα ότι είναι θύμα του δυτικού επεκτατισμού, ενώ η ίδια μετά την πτώση της Σοβιετικής Ένωσης έχει εισβάλει δυο φορές στην Τσετσενία, στη Γεωργία το 2014 και δυο φορές στην Ουκρανία. Η Ρωσία που παρουσιάζει διαχρονικά ένα σύμπλεγμα κατωτερότητας έναντι της Δύσης, χαρακτήρισε την εισβολή στην Ουκρανία όχι ως επιθετικό πόλεμο, αλλά απελευθερωτική πολεμική επιχείρηση ρωσόφωνων περιοχών και κατηγόρησε τη Δύση ότι χρησιμοποιεί την Ουκρανία ως «Δούρειο Ίππο» για να καταστρέψει τη Ρωσία.
Ο Πούτιν ισχυρίζεται πως έκαναν ότι περνούσε από το χέρι τους για να επιλύσουν το πρόβλημα με την Ουκρανία με ειρηνικά μέσα και ακόμη επιζητούν συνομιλίες για να δώσουν τέλος σε αυτή την καταστροφική σύγκρουση, ενώ στην πραγματικότητα αποδεικνύεται ότι είναι η ίδια η Ρωσία που επιδιώκει τη συνέχιση του πολέμου.
Ο παραλογισμός του Πούτιν με τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία έχει βάλει σε περιπέτειες ολόκληρο τον πλανήτη και ο κίνδυνος γενικής ανάφλεξης ενός νέου παγκόσμιου πολέμου είναι πλέον ορατός. Είναι η πρώτη φορά μετά την Τουρκική εισβολή το 1974 στην Κύπρο, που ένα ευρωπαϊκό κράτος εισέβαλε σε ένα άλλο ευρωπαϊκό κράτος.
Από την 24η Φεβρουαρίου 2022 ο κόσμος άλλαξε και ο νέος κόσμος θα φανεί μετά τη λήξη του πολέμου. Η Ουκρανία πρέπει να κερδίσει τον πόλεμο γιατί η νίκη της θα ενισχύσει τη φιλελεύθερη Δημοκρατία για να μην υπάρξουν μιμητές του Πούτιν και να κατανοήσουν εκείνοι που απειλούν την εθνική κυριαρχία άλλων χωρών ότι θα βρουν απέναντί τους και τη Δύση και την Ανατολή, καταδικασμένοι από τη συνείδηση των λαών και την παγκόσμια ιστορία.