Πώς η ανακάλυψή της βοηθάει τους επιστήμονες για την κατανόηση της πρώιμης ζωής στη γη
Στα βάθη του Ατλαντικού στις πλαγιές μιας τεράστιας υποβρύχιας οροσειράς της Mid-Atlantic Ridge, που σηματοδοτεί το όριο μεταξύ των τεκτονικών πλακών, βρίσκεται ένας υποθαλάσσιος κόσμος που έχει ενθουσιάσει τους επιστήμονες και ίσως αποτελεί το κλειδί για την κατανόηση της πρώιμης ζωής στη γη.
Η ανακάλυψη της Χαμένης Πόλης, ενός τεράστιου πεδίου ορυκτών πύργων, έδωσε στους ερευνητές μια σπάνια ευκαιρία να μελετήσουν ένα υδροθερμικό σύστημα που υπάρχει για πάνω από 120.000 χρόνια. Αυτή η τοποθεσία, που βρίσκεται πάνω από 700 κάτω από το νερό.
Το υδροθερμικό πεδίο Lost City είναι ένα hotspot για γεωλογική δραστηριότητα. Σε αντίθεση με τις τυπικές υδροθερμικές αναβλύσεις, οι οποίες τροφοδοτούνται από ηφαιστειακή θερμότητα, η Χαμένη Πόλη βασίζεται στη χημική ενέργεια από τον μανδύα της Γης.
Οι ερευνητές εκτιμούν ότι η Χαμένη Πόλη υπάρχει εδώ και πάνω από 120.000 χρόνια, καθιστώντας την το μακροβιότερο υδροθερμικό πεδίο εξαερισμού που έχει ανακαλυφθεί ποτέ. Η απομονωμένη θέση του επέτρεψε να παραμείνει ανέγγιχτο από την ανθρώπινη δραστηριότητα, διατηρώντας ένα οικοσύστημα που μπορεί να μοιάζει πολύ με τις συνθήκες της πρώιμης Γης.
Τα πανύψηλα ανθρακικά πετρώματα που βρέθηκαν στο πεδίο σχηματίστηκαν από μια γεωλογική αντίδραση, όπου το θαλασσινό νερό αλληλεπιδρά με ζεστό βράχο βαθιά κάτω από τον πυθμένα της θάλασσας.
Μικροβιακή ζωή και χημικές αντιδράσεις
Η πιο ενδιαφέρουσα πτυχή της Χαμένης Πόλης είναι η ικανότητά της να υποστηρίζει μικροβιακή ζωή απουσία ηλιακού φωτός και οξυγόνου. Στην περιοχή, οι μικροοργανισμοί επιβιώνουν καταναλώνοντας μεθάνιο και υδρογόνο. Αυτά τα μικρόβια ζουν στο απόλυτο σκοτάδι, βασιζόμενα στη χημική ενέργεια των υδροθερμικών αεραγωγών για να τροφοδοτήσουν την ύπαρξή τους. Οι αεραγωγοί, οι οποίοι εκπέμπουν ζεστά, αλκαλικά υγρά, δημιουργούν ένα σταθερό περιβάλλον για να ευδοκιμήσει η ζωή σε μια από τις πιο ακραίες γωνιές του πλανήτη μας.
Ο μικροβιολόγος William Brazelton τόνισε τη σημασία αυτού του οικοσυστήματος, δηλώνοντας: «Αυτό είναι ένα παράδειγμα ενός τύπου οικοσυστήματος που θα μπορούσε να είναι ενεργό στον Εγκέλαδο ή στην Ευρώπη ακριβώς αυτό το δευτερόλεπτο». Και τα δύο αυτά φεγγάρια, που βρίσκονται στο ηλιακό μας σύστημα, πιστεύεται ότι έχουν υπόγειους ωκεανούς κάτω από τις παγωμένες κρούστες τους.
Η Χαμένη Πόλη, με τη μικροβιακή ζωή της που τροφοδοτείται από χημικές αντιδράσεις στα βάθη της Γης, προσφέρει ένα πιθανό μοντέλο για το πώς θα μπορούσε να υπάρχει ζωή σε άλλα ουράνια σώματα, μακριά από την εμβέλεια του ηλιακού φωτός.
Ενώ η ίδια η Χαμένη Πόλη στερείται πολύτιμων ορυκτών πόρων, οι κοντινές περιοχές θα μπορούσαν να αποτελέσουν στόχο για μελλοντικές επιχειρήσεις εξόρυξης βαθέων υδάτων. Ωστόσο, οι εργασίες κοντά σε υδροθερμικές αναβλύσεις είναι αμφιλεγόμενες λόγω των πιθανών περιβαλλοντικών κινδύνων, αλλά και της διατάραξης των οικοσυστημάτων.
Οι επιστήμονες ανησυχούν ότι τέτοιες δραστηριότητες θα μπορούσαν να βλάψουν ανεπανόρθωτα τις μοναδικές μορφές ζωής που βρέθηκαν στη Χαμένη Πόλη.
Υπό το πρίσμα αυτών των ανησυχιών, η Σύμβαση για τη Βιολογική Ποικιλότητα έχει ορίσει τη Χαμένη Πόλη ως Οικολογικά ή Βιολογικά Σημαντική Θαλάσσια Περιοχή (EBSA), αναγνωρίζοντας τη σημασία της για τη βιοποικιλότητα και την επιστημονική έρευνα. Επιπλέον, η UNESCO επανεξετάζει την περιοχή για πιθανή κατάσταση παγκόσμιας κληρονομιάς, η οποία θα μπορούσε να προσφέρει ισχυρότερη διεθνή προστασία από την εξόρυξη και άλλες ενοχλητικές δραστηριότητες.
