Με την παρακάτω δήλωσή του ο Σκεύος Παπαϊωάννου, Ομότιμος Καθηγητής Κοινωνιολογίας και πρώην Κοσμήτορας της Σχολής Κοινωνικών Επιστημών Πανεπιστημίου Κρήτης, μέλος του ΣΥΡΙΖΑ και υποψήφιος βουλευτής του το 2012, ανακοινώνει την αποχώρησή του από τον ΣΥΡΙΖΑ:
Πίστευα και πιστεύω σε μια Αριστερά που έχει, ως βασικές αρχές: την ισότητα, την αλληλεγγύη, τη συντροφικότητα, τα ίσα δικαιώματα για κάθε άνθρωπο, την άρση εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, καθώς και την άρση του διαχωρισμού πνευματικής και χειρωνακτικής εργασίας, τον σεβασμό της διαφορετικότητας και που είναι ενάντια στον κοινωνικό και φυλετικό αποκλεισμό, τον ρατσισμό, τον εθνικισμό, τον φασισμό, τη μισαλλοδοξία, κοντολογίς ενάντια στον αχαλίνωτο βάρβαρο νεοφιλελεύθερο καπιταλισμό. Σε μια Αριστερά που επιδιώκει μια ρεαλιστική ουτοπία: του Σοσιαλισμού και της Συμμετοχικής Δημοκρατίας. Φυσικά όλα αυτά που αφορούν το όραμα για μια άλλη κοινωνία πιστεύω ότι θα πρέπει αυτονόητα να κυριαρχούν και να χαρακτηρίζουν και το κόμμα, και τη λειτουργία του, που πιστεύει και προβάλει αυτές τις αξίες.
Το αργότερο από το 2012, που πανηγυρικά προτάθηκα και ήμουν υποψήφιος βουλευτής Δωδεκανήσου, βίωσα μια συμπεριφορά άκρως ανταγωνιστική ειδικά από «συντρόφους» συνυποψήφιους από τη Ρόδο, που με κάθε τρόπο υπέσκαψαν την υποψηφιότητά μου και τεχνηέντως με απέτρεψαν να βρεθώ στη Ρόδο κατά τον προεκλογικό αγώνα. Αντ’ αυτού μου συνέστησαν να πάρω την „άγονη γραμμή“ Λειψοί, Πάτμος, Λέρος, Κάλυμνος, Νίσυρος, Κως. Παρόλο που το αποτέλεσμα στο οποίο συνέβαλα το 2012 ήταν εξαιρετικό και επειδή ήταν σαφές ότι το ρεύμα το 2015 ήταν υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ και επομένως διαφαινόταν ότι θα εκλεγούν τρεις βουλευτές από το ΣΥΡΙΖΑ στη Δωδεκάνησο φρόντισαν να με αποκλείσουν ως υποψήφιο.
Κάνοντας υπομονή συνέχισα να είμαι μέλος ελπίζοντας ότι πιθανόν να αλλάξει κάτι.
Η επόμενη τραυματική εμπειρία ήταν το 3ο Συνέδριο τον Απρίλη του 2022. Εκείνες οι σκηνές στο τέλος του Συνεδρίου όπου ο Τσίπρας με τις προτάσεις που μεθόδευσε και πέρασε με πλειοψηφία και κυρίως αυτής για την ψήφιση του Προέδρου από τα μέλη, που όπως αποδείχθηκε έβαλε την ταφόπλακα στον ΣΥΡΙΖΑ, δεν περιγράφονται. Ανήκοντας στη μειοψηφία, η οποία δεν εικονογραφεί, αλλά σκέφτεται, αναλύει και τολμά να ασκήσει κριτική και στον Πρόεδρο, πιάσαμε τα «ορεινά» στο γήπεδο που διεξάγονταν το Συνέδριο. Ένα πλήθος όρθιο να φωνασκεί, να μένεται, να τραμπουκίζει, να χυδαιολογεί και να στρέφεται έξαλλο προς τις κερκίδες βρίζοντάς μας χυδαία και μετατρέποντας το χώρο του Συνεδρίου σε Αρένα τύπου Κολοσσαίου!!!
Ήδη με την περιβόητη «διεύρυνση», όχι αυτή καθ’ αυτήν, αλλά για τον τρόπο που έγινε, έγινε μια κατάληψη όλων των οργάνων από νεοφερμένους χωρίς ίχνος κουλτούρας και ιδεολογίας της Αριστεράς, αλλά με εξουσιαστική βουλιμία και ένα αντιαριστερό μένος και μίσος. Από φόβο να γίνει κάποια κριτική ή να διατυπωθεί μια άλλη πολιτική άποψη πάγωσαν την λειτουργία των οργάνων τουλάχιστον τα τελευταία τέσσερα χρόνια και έπαιρναν αποφάσεις μεταξύ τους. Και τις ελάχιστες φορές που έκαναν κάποια συνέλευση στην μεν ΟΜ Ρεθύμνου από τα 800 μέλη δεν ήταν πάνω από 40 με 50, στη δε Νομαρχιακή από 25 εκλεγμένα μέλη ήταν συνήθως 5 με 10 παρόντα. Η μειοψηφία που επέμενε και επιμένει αριστερά υπέστη και υφίσταται αποκλεισμό, χλεύη, ψυχολογική και λεκτική βία, τραμπουκισμό και τρομοκρατία. Πραξικοπηματικά και ενάντια στη βούληση της Δημοτικής Παράταξης που είχε στηρίξει στις προηγούμενες εκλογές ο ΣΥΡΙΖΑ και πριν καν ληφθεί απόφαση τι θα κάνουμε με τις δημοτικές εκλογές, διέρρεαν τη συνεργασία με τον νυν Δήμαρχο και διαπραγματεύονταν συμμετοχή στο ψηφοδέλτιο. Τα αποτελέσματα των εκλογών είναι κόλαφος για τους υποστηρικτές της συνεργασίας άνευ όρων και αντί να απολογούνται έχουν την αναίδεια να συνεχίζουν τον πόλεμο κατά των αριστερών, άνθρωποι ρηχοί, πολιτικά αναλφάβητοι, αλλά με περίσσιο θράσος και με ένα ιδεολογικό αχταρμά στο μυαλό τους.
Αυτή η κατάσταση κορυφώθηκε και ξεπέρασε κάθε όριο με την εμφάνιση και εκλογή Κασσελάκη. Επικρατεί αριστεροφαγία, εκβαρβαρισμός και ρεβανσισμός. Αλήθεια εναντίον ποιών; Αυτών που με αγώνες, θυσίες, προπηλακισμούς, αλλά με επιμονή και υπομονή έκτισαν αυτό που λέγεται Ριζοσπαστική Αριστερά, όταν οι επίδοξοι καταληψίες λιάζονταν σε λημέρια που λυμαίνονταν και χρεοκοπούσαν τη χώρα. Ένα εκρηκτικό, αλλοπρόσαλλο, αντιεπιστημονικό, χυδαία λαϊκίστικο μείγμα συναθροίζεται ως αγέλη κάτω από την καθοδήγηση οπορτουνιστών που περίμεναν την στιγμή να αλώσουν το κόμμα και να αδράξουν την εξουσία παίρνοντας εκδίκηση από το λεγόμενο «3%» και αρχίζουν ένα πρωτόγνωρο πόλεμο εναντίον κάθε αριστερού, με θαυμασμό και λατρεία σε κατάσταση έκστασης να υμνούν τον Κασσελάκη που τους υποσχέθηκε το «Ελληνικό όνειρο», κάθε Έλληνας και ένας αυτοδημιούργητος εφοπλιστής!
Αυτή η σουρεαλιστική κατάσταση, όσο κι’ αν γεμίζει απογοήτευση έχει και κάτι θετικό: τη διαπίστωση ότι ο αγώνας για την αλλαγή της κοινωνίας είναι διαρκής και επίμονος με ήττες και με νίκες, και ότι η ελπίδα για την επικράτηση μιας πραγματικής αριστερής κατάστασης δεν ακυρώνεται όσο υπάρχει αδικία, ανισότητες, εκμετάλλευση, καταπίεση, εξανδραποδισμός και (εξ)ευτελισμός της ανθρώπινης αξιοπρέπειας.
Μετά από περίπου 58 χρόνια συνειδητής ένταξής μου στην Αριστερά και 19 χρόνια ως μέλος του ΣΥΡΙΖΑ πήρα μετά από πολλή σκέψη και βασανιστική ανάλυση την απόφαση να αποχωρήσω από τον ΣΥΡΙΖΑ, όχι βέβαια από την Αριστερά, στην οποία λόγω κοινωνικής καταγωγής, βιωμένης εμπειρίας, κοινωνικής ηθικής και θεωρητικά επεξεργασμένης ιδεολογίας, ανήκω.
Παρακαλώ, να με διαγράψετε άμεσα από μέλος του ΣΥΡΙΖΑ, καθώς και όλα τα προσωπικά μου δεδομένα που σας διέθεσα ως μέλος από τα αρχεία και τις λίστες σας.
Τέλος δεν σας επιτρέπω να τα διαθέσετε ούτε να τα χρησιμοποιήσετε για οποιονδήποτε λόγο.
Σκεύος Παπαϊωάννου,
Ομότιμος Καθηγητής Κοινωνιολογίας και πρώην Κοσμήτορας της Σχολής Κοινωνικών Επιστημών Πανεπιστημίου Κρήτης, Ρέθυμνο, 12.10.2023
