«Αυτά τα πρόσωπα δε βολεύονται παρά μόνο στον ήλιο,
Αυτές οι καρδιές δε βολεύονται παρά μόνο στο δίκιο».
Γιάννης Ρίτσος
Ο Μανόλης Δανδουλάκης έχει γράψει τη δική του ιστορία στην αθλητική δημοσιογραφία της χώρας, δημιουργώντας ένα υψηλό υπόδειγμα κριτικής σκέψης, ευθυκρισίας και ελευθερίας, απέναντι στην εκάστοτε Εξουσία. Υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους αθλητικογράφους στην χώρα. Ο πρόωρος θάνατός του μας λυπεί βαθύτατα και η πολύπλευρη κοινωνική, δημοσιογραφική και πολιτική του προσφορά είναι ανεκτίμητης αξίας στην δύσκολη κοινωνική μας διαδρομή.
Πίσω απ’ όλη αυτή την «σκληρή» άποψη πάλλονταν ένας βαθύς ανθρωπισμός, με πλούσιο συναίσθημα και υψηλές αξίες ζωής για τους κατατρεγμένους ανθρώπους και την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των κατώτερων κοινωνικών στρωμάτων. Τα βαθιά του συναισθήματα και η αγάπη του για τον χειμαζόμενο άνθρωπο εμπλουτίζονταν από το πλούσιο και πρωτότυπο χιούμορ του.
Αντιμετώπισε θεσμικά τον αθλητισμό ως ιδεολογικό μηχανισμό του κράτους και γι’ αυτό η κριτική του ήταν άτεγκτη και ασυμβίβαστη αλλά με βαθύ αίσθημα Δικαιοσύνης. Αυτή η αίσθησή του αποτυπώθηκε κυρίως στα αιχμηρά αθλητικά σχόλια της εφημερίδας Ελευθεροτυπία, που έδωσαν νέα διάσταση στην αθλητική δημοσιογραφία και στο δημοσιογραφικό ανεξάρτητο ήθος.
Είχα την τύχη και την τιμή να συνυπάρξουμε στο ίδιο Γραφείο της Ελευθεροτυπίας στην οδό Χάνδακος στο Ηράκλειο μαζί με την αγαπημένη του σύζυγο και συνάδελφο, Άννα Παπαδοκωστάκη. Ζήσαμε κοινές αγωνίες και οράματα με την ένταση και το όνειρο μιας ανεπανάληπτης ουτοπίας να αλλάξουμε την κοινωνία και τον κόσμο ο καθένας από το δικό του δρόμο σαν να είμαστε ακόμη παιδιά. Είχε κάνει το Γραφείο της Ελευθεροτυπίας στο Ηράκλειο κέντρο αθλητισμού με το μελισσολόϊ των αθλητών και των απλών ανθρώπων που συγκέντρωνε.
Ταυτόχρονα όμως από την άλλη πλευρά αντιμετώπισε τον αθλητισμό και ειδικά το αγαπημένο του ποδόσφαιρο ως σημαντική ψυχαγωγία και παιδευτική αγωγή για τον λαό . Με γνώμονα αυτό το κριτήριο εξέφρασε μια βαθιά αγάπη για το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο στην Κρήτη, οι έρευνες του οποίου στις εκπομπές κυρίως του τηλεοπτικού σταθμού CRETA, υπήρξαν μοναδικές και ανεπανάληπτες. Άνοιξαν νέους ορίζοντες για την αθλητική δημοσιογραφία του τόπου , αφού ο αθλητισμός προβλήθηκε ως μία ξεχωριστή λαϊκή δημιουργία με αυτοτελή πολιτιστικά χαρακτηριστικά.
Από αυτή την λαϊκή φλέβα ανάβλυζε μία νέα έκφραση ελευθερίας και την μετέδιδε με το γνωστό ασίγαστο πάθος του και την αυθεντική φωνή του αναδεικνύοντας τους άγνωστους αθλητές και την ξεχασμένη εποχή τους και εντάσσοντας ολόκληρο το αθλητικό και κοινωνικό γίγνεσθαι με τις αγωνίες και τα όνειρα των απλών ανθρώπων στην γενικότερη κοινωνική Ιστορία του τόπου.
Ο Μανόλης Δανδουλάκης, δημιούργησε μία άτυπη Σχολή αθλητικής δημοσιογραφίας με υψηλό αίσθημα ευθύνης και πλήρη επίγνωση των συνεπειών αυτής της ακέραιης ηθικο-πολιτικής στάση ζωής, η οποία αποτελεί πρότυπο πολιτικής παρεμβατικότητας και συμπύκνωση ενός υψηλού φορτίου αξιών με συγκρουσιακό προσανατολισμό με την εξουσία.
Εξέφρασε τις αξίες της Αριστεράς και ειδικά του αγαπημένου του ΚΚΕ, παραμένοντας στρατευμένος, ανιδιοτελής και ανυποχώρητος στα οράματά του για σοσιαλισμό και μία άλλη κοινωνία αξιών. Γνωρίζοντας πως κανένας αγώνας και καμιά θυσία δεν πάει χαμένη .Με αυτόν τον τρόπο ζωής απέσπασε τον σεβασμό όλων και άφησε παρακαταθήκη την ανθρώπινη αξιοπρέπεια , την Ελευθερία και την Δικαιοσύνη στους νεότερους.
Σε ευχαριστούμε από την ψυχή μας για την μεγάλη σου προσφορά , τους αγώνες σου και την γενναιοδωρία σου. Θα σε θυμόμαστε Μανόλη για πάντα με αγάπη. Τα βαθιά μου συλλυπητήρια στην Άννα και στον γιο του Σταύρο.