Θα γινόταν κι αυτό κάποια στιγμή.
Ήταν μαθηματικά βέβαιο με την κατρακύλα που είχε πάρει τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας,το πιο δημοφιλές σπορ των Ελλήνων φιλάθλων,το ποδόσφαιρο.
Είμαστε πριν τον Δεκαπενταύγουστο λοιπόν και έχουμε από τις τέσσερις όλες κι όλες ομάδες που μας εκπροσωπούσαν στην Ευρώπη,τις δύο (ΑΕΚ,Άρη) ήδη εκτός,μία τρίτη (τον ΠΑΟΚ) να θέλει νίκη με 2 γκολ διαφορά στον επαναληπτικό της Τούμπας με τους Ιρλανδούς της Μποέμιανς (δεν μετράει από φέτος το εκτός έδρας γκολ σαν διπλό) και τέλος ο μεγάλος Ολυμπιακός,ο αιώνιος Πρωταθλητής των τελευταίων δεκαετιών να είναι εκτός Τσάμπιονς Λιγκ και να παλεύει πια για την είσοδο του στους ομίλους του Europa.
Επαναλαμβάνω:
Είμαστε ακόμη στις αρχές του Αυγούστου!
Τι να γράψεις μετά από τέτοιο φιάσκο λοιπόν;
Ότι χαίρεσαι;
Προσωπικά,για να είμαι ειλικρινής,λίγο χαίρομαι.
Όχι από συμπλέγματα κατωτερότητας προς τους “μεγάλους” του Ελληνικού ποδοσφαίρου.Όχι για αυτό.
Χαίρομαι γιατί με μια τέτοια σφαλιάρα δε θα μπορεί πια να κρυφτεί κάτω από το χαλί το…ποδοσφαιρικό μας χάλι.
Μιλάμε για ένα πρωτάθλημα που τις τελευταίες δεκαετίες έχει δομηθεί πάνω στα θεμέλια του “ο Ολυμπιακός και το Αιγάλεω να “κερδάνε” και όλοι οι άλλοι να … “.
Με το Αιγάλεω να μην υπάρχει πια αλλά κάθε τρεις και λίγο ένα νέο Αιγάλεω,μικρό ή λίγο μεγαλύτερο να παίρνει τη θέση του στο ζευγάρι,όπου ο βασικός πυλώνας φυσικά παραμένει πάντα ο Ολυμπιακός.
Ο Ολυμπιακός όπου ο βασικός του στόχος είναι διαχρονικά το Τσάμπιονς Λιγκ και κυρίως τα χρήματα που δίνει η συγκεκριμένη διοργάνωση,αφού τις εγχώριες διοργανώσεις τις έχει έτσι κι αλλιώς στο τσεπάκι του από το καλοκαίρι.
Τα χρήματα του Τσάμπιονς Λιγκ,που οι υπόλοιποι δεν τα βλέπουν ούτε με το κιάλι,και πάνω σε αυτά έχει δομηθεί η ερυθρόλευκη κυριαρχία ενώ εδώ και 25 χρόνια η ψαλίδα ανάμεσα στους αιώνιους Πρωταθλητές και όλους τους υπόλοιπους όλο και μεγαλώνει,εξαιτίας των χρημάτων αυτών.
Τουλάχιστον φέτος δε θα μεγαλώσει άλλο.
Όχι πως και οι υπόλοιποι δεν έχουν φτιάξει τους δικούς τους μηχανισμούς.
Τουλάχιστον οι άλλοι δύο …μικρομέγαλοι.
Απλά,αντικειμενικά μιλώντας,δεν είναι τόσο παραγωγικοί όσο εκείνος των Ερυθρόλευκων.
Σε κάθε περίπτωση πάντως -και με τον ΠΑΟΚ να κινδυνεύει κι εκείνος να μείνει εκτός Conference League- θα είχε μεγάλο ενδιαφέρον να βλέπαμε ένα 4 στα 4 από Αύγουστο μήνα.
Θα ήταν πρωτοφανής εξέλιξη,που προσωπικά δε θυμάμαι ποτέ να έχει ξανασυμβεί στο ελληνικό ποδόσφαιρο.
Ενώ σίγουρα θα ήταν και η τελευταία ελπίδα να μπουν κάποια πράγματα σε μια σειρά.
Να αλλάξουν τα κακώς κείμενα του ποδοσφαίρου μας.
Ή τουλάχιστον να γίνει μια προσπάθεια.
Γιατί αν συνεχιστεί η κατάσταση ως έχει,βλέπω σε μερικά χρόνια τον πρωταθλητή (και τότε) Ολυμπιακό να παίζει προκριματικά του…Conference League και τους υπόλοιπους σε κανένα Βαλκανικό Κύπελλο.
