Σ’ αυτή την κατεύθυνση επιβλήθηκαν κυρώσεις στις θαλάσσιες εισαγωγές πετρελαίου καθώς και στις εισαγωγές άνθρακα από την Ρωσία, ενώ παράλληλα επήλθε δραστική μείωση των ροών φυσικού αερίου την περασμένη χρονιά. Την ίδια στιγμή όμως, τα κράτη μέλη αύξησαν τις συνολικές εισαγωγές τους σε ρωσικό LNG, υπονομεύοντας εκ των πραγμάτων το στόχο για πλήρη απεξάρτηση έως το 2027.
Ειδικότερα, όπως εκτιμούν αναλυτές του CapraView, σχεδόν οι μισές εξαγωγές ρωσικού LNG τους πρώτους 10 μήνες από την έναρξη του πολέμου, κατευθύνθηκαν προς την Ευρώπη, αντιστοιχώντας σε έσοδα περίπου 14 δισ. δολαρίων.
Επιπλέον, σύμφωνα με Ευρωπαίους αναλυτές, οι εισαγωγές αυξήθηκαν σε 22 bcm το 2022, ενώ το 2021 ήταν 16 bcm. Πρόκειται για πολύ μικρότερους όγκους σε σχέση με τα 155 bcm που εισήγαγε η Ευρώπη ετησίως από τη Ρωσία, ωστόσο σε αρκετές χώρες παρατηρήθηκε σημαντική αύξηση μετά το ξέσπασμα του πολέμου. Για παράδειγμα, το Βέλγιο και η Ισπανία σχεδόν διπλασίασαν τις εισαγωγές τους.
Παρά τις προσπάθειες να τερματιστεί η εξάρτηση της γηραιάς ηπείρου, η αυξημένη αβεβαιότητα και ο κίνδυνος νέας ανόδου των τιμών, επιδρούν ανασταλτικά στην λήψη αποφάσεων για τον τρόπο που αυτό θα επιτευχθεί. Πρόσφατα η Επίτροπος ενέργειας, Κάντρι Σίμσον, κάλεσε τα κράτη μέλη να σταματήσουν την εισαγωγή ρωσικού LNG, χαρακτηρίζοντας την αύξηση των εισαγωγών, δυσφήμιση για την ΕΕ.
Από την άλλη, όπως σχολίασε η Ισπανίδα υπουργός ενέργειας, Τερέσα Ριμπέρα, δε θα πρέπει να υπογραφούν νέα συμβόλαια από τις ευρωπαϊκές εταιρείες, αλλά μια διακοπή των υφιστάμενων συμβολαίων θα μπορούσε να επιφέρει πρόστιμα. «Νομίζω ότι πρέπει να συζητήσουμε ένα πακέτο κυρώσεων, διαφορετικά η κατάσταση δεν έχει λογική», υπογράμμισε.
Μάλιστα κάποια κράτη μέλη κατέθεσαν σχετική πρόταση για την νομοθέτηση μέτρων που θα απαγορεύουν στη Ρωσία να δεσμεύει χώρο σε υποδομές LNG στην Ευρώπη, κάτι που αναμένεται να συζητηθεί στο Ευρωκοινοβούλιο. Ωστόσο, αξιωματούχοι εκτιμούν ότι είναι δύσκολο τα κράτη μέλη να καταλήξουν σε συμφωνία.
Παράλληλα, όπως επισημαίνουν οι αναλυτές, η απαγόρευση των εισαγωγών είναι «δίκοπο μαχαίρι». Αυτό γιατί θα μπορούσε να ανεβάσει τις ευρωπαϊκές τιμές του φυσικού αερίου, χωρίς απαραίτητα να μειώσει τα έσοδα της Ρωσίας, καθώς οι εξαγωγές της μπορούν εύκολα να ανακατευθυνθούν σε αγορές της Ασίας, οι οποίες δεν έχουν επιβάλει κυρώσεις.
