Αντιδράσεις και στις τάξεις των μουσικών του δρόμου προκαλεί η κανονιστική διάταξη για την ηχορύπανση που έχει θέσει σε δημόσια διαβούλευση έως τις 8 Σεπτεμβρίου η δημοτική αρχή Ηρακλείου.
Θυμίζουμε ότι επί του θέματος έχουν εκφράσει τις αντιρρήσεις τους και οι καταστηματάρχες της εστίασης, οι οποίοι μάλιστα έχουν καταθέσει και αντιπρόταση στην διαβούλευση.
Οι μουσικοί του δρόμου από την πλευρά τους, με ανακοίνωση του Πανελλήνιου Μουσικού Συλλόγου / Παράρτημα Κρήτης τοποθετήθηκαν επί των διατάξεων της κανονιστικής που τους αφορούν, εκφράζοντας κι εκείνοι σοβαρές ενστάσεις.
Συγκεκριμένα, με την κανονιστική που προτείνει ο Δήμος, καθιερώνεται η καταβολή αντιτίμου 50 ευρώ ανά 15 ημέρες από τους πλανόδιους καλλιτέχνες για την χρήση δημόσιου χώρου και αποκλειστικά σε συγκεκριμένες θέσεις που έχουν προκαθοριστεί ενώ απαγορεύεται η χρησιμοποίηση κάθε ηχητικού εξοπλισμού.
Τα παραπάνω, μαζί με ορισμένους ακόμα όρους, είναι τα βασικά σημεία διαφωνίας του Πανελληνίου Μουσικού Συλλόγου που στην ανακοίνωσή του τονίζει ότι “ η προσπάθεια φίμωσης των Καλλιτεχνών του Δρόμου και της δημόσιας έκφρασής τους δεν είναι μόνο τοπικό φαινόμενο αλλά και Πανελλαδικό. Η εμπορευματοποίηση γενικότερα της Τέχνης είναι μια εξέλιξη που εκπορεύεται συνολικά από το Κράτος και τις Κυβερνήσεις που αντιλαμβάνονται ως πεδίο κερδοφορίας την Τέχνη
• Διαφωνούμε κάθετα στην θεσμοθέτηση αδειών η οποίες αντιλαμβάνονται την ύπαρξη των μουσικών αυτών σαν εμπόρευμα. Δεν συμφωνούμε στην ύπαρξη αδειών τις οποίες θα πρέπει να έχει κάθε μουσικός για να μπορεί να παρουσιάσει τη δουλειά του ελεύθερα σε δημόσιο χώρο.
• Ο πλήρης αποκλεισμός της χρήσης ηχητικού εξοπλισμού καταπνίγει εκτός των μουσικών και άλλες μορφές τέχνης σε δημόσιους χώρους. Η χρήση ηχητικού εξοπλισμού -πάντα στα επιτρεπτά όρια- είναι αναπόσπαστο κομμάτι για μια μεγάλη μερίδα καλλιτεχνών του δρόμου, όχι μόνο σε τοπικό αλλά και σε πανελλαδικό επίπεδο”.
Η ανακοίνωση καταλήγει: “Αν ο Δήμος επιθυμεί να συμβάλει στον καλύτερο συντονισμό των μουσικών, ή στην βελτίωση των συνθηκών των μουσικών του δρόμου, θα μπορούσε αντί να ανακοινώνει απαγορεύσεις, να έρθει σε επαφή με το Σύλλογό μας, καθώς και με τους καλλιτέχνες του δρόμου, προκειμένου να ενημερωθεί εκ νέου για τον συντονισμό που υπάρχει, και να ακούσει τι έχουν να πουν και να προτείνουν οι “εμπλεκόμενοι” καλλιτέχνες”.
Η πλευρά της δημοτικής αρχής επιμένει ότι με την κανονιστική βάζει τάξη σε μια σειρά σημαντικών θεμάτων, με στόχο την βελτίωση της ποιότητας ζωής των κατοίκων της πόλης αλλά και με σεβασμό τόσο στην επιχειρηματικότητα όσο και στην καλλιτεχνική έκφραση των πλανόδιων μουσικών.
Ολόκληρη η ανακοίνωση του Πανελληνίου Μουσικού Συλλόγου/Παράρτημα Κρήτης:
“Η Δημοτική Επιτροπή Ηρακλείου, σε τακτική μεικτή συνεδρίαση την Τρίτη 27/08/24, εισηγήθηκε την έγκριση της Κανονιστικής Πράξης του Δήμου Ηρακλείου με θέμα :
«Λήψη απόφασης για δημόσια διαβούλευση κανονιστικής απόφασης Δήμου Ηρακλείου για τη χρήση μουσικής και μουσικών οργάνων, την ηχορύπανση μηχανολογικών εγκαταστάσεων και τους όρους δραστηριοποίησης των πλανόδιων μουσικών»
Μεταξύ διαφόρων άρθρων που αφορούν επιχειρήσεις, καταστήματα κτλ, σύμφωνα με το Άρθρο 20 της εν λόγω Κανονιστικής Πράξης, η Δημοτική Αρχή Ηρακλείου, εισηγείται το εξής:
«Οι πλανόδιοι μουσικοί δύναται να δραστηριοποιούνται εντός των διοικητικών ορίων του Δήμου Ηρακλείου, εφόσον τηρούνται οι κάτωθι προϋποθέσεις:
α) Υποβάλλουν αίτηση στην αρμόδια υπηρεσία του Δήμου Ηρακλείου (Τμήμα Ελέγχου Προσόδων) και πληρώνουν το παράβολο που με την παρούσα ορίζεται στο ποσό των πενήντα ευρώ (50,00 €) για το χρονικό διάστημα κάθε αδειοδότησης που καθορίζεται στις 15 ημέρες
β) Κατέχουν συγκεκριμένη θέση η οποία τους έχει δοθεί κατόπιν της ανωτέρω αιτήσεώς τους. Ως νόμιμα σημεία άσκησης της ανωτέρω δραστηριότητας ορίζονται τα εξής: α) Οδός Βυζαντίου (Έναντι των δικαστηρίων) β) Οδός 25ης Αυγούστου (Έναντι καταστήματος Hondos Center) γ) Οδός Δικαιοσύνης (Εσοχή δικαστηρίων) δ) Πλατεία Ελευθερίας σε δύο σημεία αυτής, πρώτο έναντι σινεμά Αστόρια και δεύτερο στη συμβολή της με την οδό Αβέρωφ ε) Αρχή οδού Ταγματάρχου Τζουλάκη (Έξωθεν καταστήματος Intersport) στ) Εντός του Πάρκου Γεωργιάδη (πλησίον προτομής Δημάρχου Γεωργιάδη).
γ) Καθορίζεται ωράριο δραστηριοποίησης των πλανόδιων μουσικών το οποίο ορίζεται ως εξής: Από τις 10:00 έως 14:00 και από τις 18:00 έως 22:00.
δ) Καθ’ όλη τη διάρκεια της μουσικής παράστασης επιτρέπεται η χρήση όλων των μουσικών οργάνων ενώ απαγορεύονται τα βοηθητικά ηλεκτρικά μέσα (ενισχυτές-ηχεία). Η ένταση του ήχου, όπως αυτή μετράται σε decibel (dB), δεν πρέπει να υπερβαίνει το όριο των 80 decibel. »
Σαν Σωματείο Μουσικών έχουμε ήδη τοποθετηθεί
-από την προηγούμενη Δημοτική Αρχή- για τους Μουσικούς του Δρόμου
Η ύπαρξη αυτής της μορφής έκφρασης των μουσικών (όπως γίνεται σε όλο τον κόσμο) δεν βλέπει την μουσική σαν εμπόρευμα. Μιλάμε για δημόσιους χώρους όπου ο μουσικός – ο οποίος παρουσιάζει απλά τη δουλειά του και το έργο του – στηρίζεται ακριβώς στο ότι η Τέχνη έχει κοινωνικό χαρακτήρα και όχι εμπορικό. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι επίσης και οι δράσεις ‘’Τέχνη Καθ’οδόν’’ του Δήμου κάθε χρόνου, που ακριβώς στηρίζεται σε όλα τα παραπάνω. Η ύπαρξη αυτού του είδους Φεστιβάλ αντιβαίνει σε όλα αυτά που έρχεται να παγιώσει ο Δήμος Ηρακλείου για τον υπόλοιπο χρόνο ,όταν παύει ο μαζικός τουρισμός!
Oι καλλιτέχνες του δρόμου μέχρι τώρα τελούν έργο προς προστασία. Εδώ και πολλά χρόνια υπάρχουν στο κέντρο της πόλης και είναι αναπόσπαστο κομμάτι της. Οι κανονισμοί και οι ρυθμίσεις που προτείνονται ασχολούνται κάθε άλλο παρά με το θέμα της ηχορύπανσης.
[1]Σε ότι έχει να κάνει δε με τους χώρους που λέγεται ότι εμπορικά “παρεμποδίζονται” από την ύπαρξη των μουσικών του δρόμου:
Συγκεκριμένα και μεμονωμένα περιστατικά που ίσως δημιουργούν ζητήματα δεν μπορούν να οδηγούν σε μια αόριστη γενίκευση και σε ένα ενιαίο αόριστο συμπέρασμα. Δε μπορεί ο μουσικός που παίζει σε ανοικτούς χώρους όπως για παράδειγμα Δικαιοσύνης, πάρκο Γεωργιάδη, πλατεία Λιονταριών , να θεωρείται ότι επηρεάζει την ομαλή λειτουργία των εμπορικών δραστηριοτήτων των όποιων καταστημάτων υπάρχουν. Με την ίδια λογική μπορούμε να πούμε ότι, το αν θα είναι “βιώσιμη” μια βόλτα στο κέντρο της πόλης ή όχι, επηρεάζεται άμεσα από τον όγκο κόσμου που προσελκύουν τα δεκάδες εμπορικά καταστήματα ή από τον όγκο των τουριστών που εκείνη τη στιγμή ξεναγούνται.
[2]Για τις άδειες:
Το παράβολο των 50€/15 ημέρες αφενός καθιστά τον δημόσιο χώρο πεδίο οικονομικής εκμετάλλευσης σε βάρος των καλλιτεχνών που ήδη εδώ και πολλά χρόνια υπάρχουν σε αυτόν, αφετέρου είναι ένα δυσβάσταχτο κόστος για όλους εκείνους που έχουν την ανάγκη καθημερινής παρουσίας και καλλιτεχνικής έκφρασης στο κέντρο της πόλης δεδομένης της γενικής ακρίβειας, των υπέρογκων ενοικίων κλπ. Δεν θα έπρεπε να επιβαρύνονται ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΆ οι καλλιτέχνες αλλά να στηρίζονται από τον Δήμο. Επίσης, διαφωνούμε με την αντίληψη που είχε και η προηγούμενη Δημοτική Αρχή, και η τωρινή , ότι πρέπει να ελέγχεται μέσω αδειών το πλήθος των μουσικών, το είδος και το επίπεδο της μουσικής. Ούτε ο Δήμος, ούτε ο Σύλλογος, μπορεί να παίξει το ρόλο της ‘’Αστυνομίας της Τέχνης’’ για να ‘’κόβει’’ ή να ‘’περνάει’’ τους μουσικούς, με βάση το αν τραγουδάνε/παίζουν ωραία, αν είναι καταξιωμένοι ή μη , αν παίζουν κρητικά ή jazz.
[3]Για τους χώρους, τα βοηθητικά ηλεκτρικά μέσα και το ωράριο κοινής ησυχίας:
-Οι Καλλιτέχνες του δρόμου μέσα από την εμπειρία τους στην πιάτσα του κέντρου ξέρουν πολύ καλά ποια μέρη δουλεύουν καλλιτεχνικά για αυτούς και σε ποια μέρη είναι ευπρόσδεκτοι ή όχι από τη γειτονιά. Έρχονται σε επαφή με τους καταστηματάρχες και τους γείτονες και αυτό το θέμα αυτορυθμίζεται καθημερινά και μέσα από την ασταμάτητη ροή της ζωντανής επικοινωνίας μαζί τους. Μπαίνουν τακτικά σε μία διαδικασία αναζήτησης νέων σημείων ώστε να ανανεώνονται τόσο οι ίδιοι όσο και ο κόσμος που τους απολαμβάνει, δίνοντας ανάσα στην πόλη.
-Οι μουσικοί του δρόμου είναι πεδίο έλξης και πρέπει να βρίσκονται στην πηγή των πολιτιστικών δρωμένων και του διερχόμενου κοινού που δεν είναι άλλο από το κέντρο της πόλης!
-Επιπλέον, με την πρόταση για απαγόρευση ηχητικού εξοπλισμού, μπαίνει ένας πρακτικός “κόφτης” στο ποιοι μουσικοί μπορούν να παίζουν στο δρόμο και ποιοι όχι. Γνωρίζουμε ότι μια ηλεκτρική κιθάρα για παράδειγμα, δεν μπορεί να παίξει χωρίς προενίσχυση από ηχείο. Ή πολλές φορές ακόμη και με ηχείο, ένας μουσικός του δρόμου μπορεί να μην ακούγεται από την οχλαγωγία, από τα αμάξια, από τον κόσμο κτλ Το θέμα των ηχείων βέβαια δεν μπορεί αυτόματα να συνδέεται με την ηχορύπανση, πόσο μάλλον όταν ο ήχος είναι στα επιτρεπτά όρια !
Σημειώνουμε ότι οι καλλιτέχνες του δρόμου του Ηρακλείου, με αφορμή τα περσινά πρόστιμα σε δύο μουσικούς ήρθαν σε επαφή με την προηγούμενη Δημοτική Αρχή ,εκπροσωπούμενοι και από το Σύλλογο Μουσικών του Ηρακλείου, ο οποίος πήρε τα ηνία της διαχείρισης της δραστηριότητας της καλλιτεχνικής έκφρασης στο δρόμο, χωρίς περιττές και ελεγκτικές διατάξεις. Υπήρξε δέσμευση απέναντι και στη δημοτική αρχή αλλά και στους πολίτες για ένα σύστημα αυτορύθμισης και συντονισμού το οποίο λειτουργεί και μέχρι σήμερα, και φυσικά όντας ζωντανό επιδέχεται περιθώρια βελτίωσης. Όποια προβλήματα υπάρχουν ή προκύπτουν αφορούν ζητήματα που εδώ και τουλάχιστον 1.5 χρόνο, λύνονται άμεσα από την Επιτροπή Συντονισμού που υπάρχει μεταξύ των μουσικών του δρόμου που δραστηριοποιούνται στην πόλη του Ηρακλείου και σε συνεννόηση πάντα τόσο με τον Σύλλογο, όσο και με τους τοπικούς καταστηματάρχες.
Όταν υπάρχουν περιπτώσεις μουσικών που δεν εναρμονίζονται με τον συντονισμό αυτόν-είτε εν αγνοία τους(έρχονται από άλλη πόλη) είτε για άλλους λόγους-τότε η εν λόγω επιτροπή αναλαμβάνει την ενημέρωση των μουσικών και την επίλυση τον όποιων ζητημάτων προκύπτουν.
Συμπερασματικά, για όλα τα παραπάνω:
• Το άρθρο 20 αυτού του κανονισμού είναι άκρως επικίνδυνο τόσο για την διατήρηση και εξέλιξη της πολιτιστικής ταυτότητας και κουλτούρας της μουσικής του δρόμου όσο για την στέρηση του δημοσίου αγαθού της ελεύθερης καλλιτεχνικής έκφρασης.
• Η Τέχνη του Δρόμου είναι αναπόσπαστο κομμάτι της πολιτιστικής ζωής του Ηρακλείου και πρέπει να προστατεύεται και να ενθαρρύνεται, όχι να περιορίζεται και να εμποδίζεται.
• Η προσπάθεια φίμωσης των Καλλιτεχνών του Δρόμου και της δημόσιας έκφρασής τους δεν είναι μόνο τοπικό φαινόμενο αλλά και Πανελλαδικό. Η εμπορευματοποίηση γενικότερα της Τέχνης είναι μια εξέλιξη που εκπορεύεται συνολικά από το Κράτος και τις Κυβερνήσεις που αντιλαμβάνονται ως πεδίο κερδοφορίας την Τέχνη
• Διαφωνούμε κάθετα στην θεσμοθέτηση αδειών η οποίες αντιλαμβάνονται την ύπαρξη των μουσικών αυτών σαν εμπόρευμα. Δεν συμφωνούμε στην ύπαρξη αδειών τις οποίες θα πρέπει να έχει κάθε μουσικός για να μπορεί να παρουσιάσει τη δουλειά του ελεύθερα σε δημόσιο χώρο.
• Ο πλήρης αποκλεισμός της χρήσης ηχητικού εξοπλισμού καταπνίγει εκτός των μουσικών και άλλες μορφές τέχνης σε δημόσιους χώρους. Η χρήση ηχητικού εξοπλισμού -πάντα στα επιτρεπτά όρια- είναι αναπόσπαστο κομμάτι για μια μεγάλη μερίδα καλλιτεχνών του δρόμου, όχι μόνο σε τοπικό αλλά και σε πανελλαδικό επίπεδο.
• Αν ο Δήμος επιθυμεί να συμβάλει στον καλύτερο συντονισμό των μουσικών, ή στην βελτίωση των συνθηκών των μουσικών του δρόμου, θα μπορούσε αντί να ανακοινώνει απαγορεύσεις, να έρθει σε επαφή με το Σύλλογό μας, καθώς και με τους καλλιτέχνες του δρόμου, προκειμένου να ενημερωθεί εκ νέου για τον συντονισμό που υπάρχει, και να ακούσει τι έχουν να πουν και να προτείνουν οι “εμπλεκόμενοι” καλλιτέχνες!
Καλούμε όλους τους Καλλιτέχνες και Μουσικούς του Ηρακλείου να σταθούν δίπλα στον δίκαιο αγώνα των Μουσικών του Δρόμου, για ελεύθερη δημόσια έκφραση της Τέχνης,
δίχως οριζόντιους φραγμούς και εμπόδια!
Το ΔΣ του Παραρτήματος Κρήτης
του Πανελλήνιου Μουσικού Συλλόγου”
