Μεγάλο κομμάτι πια της καθημερινής εγχώριας ειδησεογραφίας καταλαμβάνουν οι επιθέσεις σκύλων σε ανθρώπους.
Πράγμα που σημαίνει ότι είτε το φαινόμενο έχει αυξηθεί στη χώρα μας,είτε ότι το ίδιο εγχώριο (μιντιακό-πολιτικό) σύστημα έχει αποφασίσει να βάλει μια τάξη στο πρόβλημα, κάτι για το οποίο του βγάζουμε το καπέλο ,αφού το μόνο σίγουρο είναι ότι το εγχείρημα θα έχει πολιτικό κόστος.
Από προσωπική πείρα πιστεύω ότι το θέμα των σκύλων στην Ελλάδα είναι από τα πιο αντιεμπορικά ζητήματα με τα οποία μπορεί να καταπιαστεί κάποιος που εκτίθεται δημόσια.
Μπορεί να κριτικάρει πρωθυπουργούς,υπουργούς,βουλευτές,δήμαρχους…πάρεδρους ή όποιον άλλον του έρθει στο μυαλό.Έτσι και τολμήσει και αναφερθεί σε θέματα που έχουν να κάνουν με την ευζωία των τετράποδων φίλων μας,πρέπει να είναι προετοιμασμένος για να υποστεί το “μπούλινγκ” της ζωής του…
Σκύλος
“Ο σκύλος είναι ο καλύτερος φίλος του ανθρώπου” και αυτή δεν είναι μια φράση που λέμε μόνο στην Ελλάδα.
Το ίδιο πιστεύουν σχεδόν παντού στον υπόλοιπο κόσμο.
Αρκεί κανείς να “γκουγκλάρει” την φράση και θα την βρει σε πάρα πολλές γλώσσες.
Η διαφορά του εξωτερικού με τη χώρα μας είναι μόνο στον τρόπο που βιώνεται αυτή η σχέση: Η σχέση ανθρώπου και σκύλου.
Στο νεοελληνικό μπάχαλο τα περισσότερα σκυλιά είναι αδέσποτα.
Αυτό δημιουργεί τη νοοτροπία στους συμπατριώτες μας ότι το σκυλί χωρίς λουρί είναι κάτι το νορμάλ, οπότε έχουμε το φαινόμενο και τα δεσποζόμενα σκυλιά στα μέρη μας να ζουν κάπως σαν αδέσποτα,αφού οι ιδιοκτήτες τους τα αφήνουν “χύμα”, πολλές φορές χωρίς να είναι καν οι ίδιοι παρόντες στην περιοχή που εκείνα κινούνται.
Το αποτέλεσμα είναι να ακούμε συνεχώς διάφορες ιστορίες για επιθέσεις σκύλων σε ανθρώπους.
Γιατί μπορεί ο σκύλος να είναι ο καλύτερος φίλος του ανθρώπου αλλά μάλλον η φράση θα ήταν σωστότερη αν συμπληρώναμε “του ανθρώπου-αφεντικού του”.
Toυς υπόλοιπους ανθρώπους δεν τους βλέπει πάντα και τόσο φιλικά.
Αν τώρα αυτοί οι άνθρωποι τυγχάνει να είναι και μικρόσωμοι,που κάνουν απότομες κινήσεις,δηλαδή μωρά και μικρά παιδιά,τότε τα αποτελέσματα μπορεί να είναι ακόμη και τραγικά.Σαν τα παιδάκια που έχουν χάσει τη ζωή τους από επίθεση σκύλου.
Να εξηγήσουμε στο σημείο αυτό ότι τα σκυλιά είναι ζώα και λειτουργούν με το ένστικτο. Δεν έχουν βούληση, ούτε σκέψη σαν αυτή του ανθρώπου, όσο κι αν κάποιοι συνάνθρωποι μας πιστεύουν (για τους δικούς τους ψυχολογικούς λόγους) ότι τα αγαπημένα τους ζωάκια σκέφτονται σαν άνθρωποι. Είναι σχεδόν αστείο δηλαδή όταν βλέπεις ιδιοκτήτη σκύλου που μόλις έχει επιτεθεί σε κάποιον άνθρωπο, να προσπαθεί να δικαιολογήσει το ζώο του, λέγοντας ότι το θύμα έκανε κάτι λάθος για να δεχτεί την επίθεση και το ζώο του είναι τόσο φιλήσυχο που δε θα πείραζε κανέναν…
Δε θα πείραζε τον ίδιο επειδή είναι αφεντικό του,δεν έχει υπογράψει όμως συμβόλαιο ότι δε θα επιτεθεί σε κάποιον άλλον που έτυχε να περάσει από το χώρο που το ζώο θεωρεί “δικό του”.
Καταλαβαίνουμε ότι η τάση της εποχής είναι να θέλει να εξισώσει τα πάντα,
οτιδήποτε υπάρχει στον πλανήτη,από ζώα μέχρι…μαρούλια, διεκδικώντας για πάρτη τους δικαιώματα που ούτε στα ίδια δε θα περνούσε ποτέ από το -όποιο- μυαλό τους να διεκδικήσουν.
Φτάσαμε στο σημείο να μη μας ενδιαφέρει αν θα επιτεθεί το σκυλί μας
σε ένα παιδακι ή σε κάποιον άτυχο που κινείται με τη μηχανή του,αρκεί το ζώο να είναι “ευτυχισμένο”.Χωρίς να μπορούμε να προσδιορίσουμε προφανώς το τι σημαίνει “ευτυχία” για ένα ζώο.
Προσωπικά έχω ακούσει ιδιοκτήτη σκύλου να λέει στο κατοικίδιο του φωνακτά το απίστευτο: “Τράβα να κυνηγήσεις κανένα μηχανάκι κι άσε με ήσυχο…”.Ομολογώντας με αυτό τον τρόπο ότι το ζητούμενο για εκείνον δεν είναι “η ευτυχία του ζώου” (όπως το παρουσιάζει) αλλά η δική του ησυχία. Αφήνοντας το στον δρόμο να ενοχλεί τους…άλλους.
[Βίντεο 3:57: Ο υπουργός μιλάει για το θέμα των αδέσποτων.]
Ασφάλιση σκύλων
Υπάρχουν σκυλιά και σκυλιά λοιπόν όπως αφεντικά και αφεντικά,γι’αυτό και σε πολλές χώρες του εξωτερικού υπάρχει ο νόμος για την υποχρεωτική ασφάλιση των σκύλων,ειδικά για κάποιες συγκεκριμένες ράτσες.
Στην Ελλάδα βέβαια είμαστε ακόμη πολύ μακριά από κάτι τέτοιο.
Εδώ βρισκόμαστε στη φάση που πρέπει να πείσουμε κάποιους
συμπολίτες μας ότι δεν είναι δυνατόν να υπάρχουν αγέλες σκύλων μέσα στις πόλεις και ότι ο σκύλος είναι ζώο συντροφιάς που πρέπει να έχει ένα αφεντικό για να τον προσέχει,να τον περιποιείται και να είναι υπεύθυνος για ό,τι το ζώο του κάνει σε άλλους ανθρώπους και στις περιουσίες τους.
Η παρούσα κυβέρνηση βέβαια δείχνει να προσπαθεί να αλλάξει πράγματα σε αυτό το πεδίο αλλά ο δρόμος είναι ακόμη μακρύς και δύσκολος στη χώρα μας και ευρύτερα στη…Μέση Ανατολή.
[Βίντεο: Θέμα στο BBC.Τουρίστες δέχονται δολοφονική επίθεση από αγέλη αδέσποτων σκύλων κάπου στην Κορινθία.”Live Your Myth in Greece”.]