Καμπανάκι κινδύνου κρούσει ο ΟΗΕ για τις σοβαρές επιπτώσεις από τη διετή και πλέον ξηρασία που πλήττει το τροπικό δάσος του Αμαζονίου, καθώς σχεδόν μισό εκατομμύριο παιδιά βρίσκονται αντιμέτωπα με ελλείψεις νερού και τροφίμων ή περιορισμένη πρόσβαση στο σχολείο.
Οι ελάχιστες βροχοπτώσεις και η υπερβολική ζέστη που προκαλείται από την κλιματική κρίση έχουν προκαλέσει την υποχώρηση των ποταμών σε αυτό που είναι συνήθως η πιο υγρή περιοχή στη Γη τόσο πολύ που δεν μπορούν πλέον να διασχίσουν με βάρκες, αποκόπτοντας τις κοινότητες.
Οι επιπτώσεις γίνονται περισσότερο αισθητές από τα παιδιά, με περισσότερα από 1.700 σχολεία και 760 κέντρα υγείας στον Αμαζόνιο να έχουν γίνει δύσκολα προσβάσιμα έως απρόσιτα, σύμφωνα με την έκθεση της Unicef.
Η αποψίλωση των δασών και η υπερθέρμανση του κλίματος σε συνδυασμό με καιρικά φαινόμενα όπως το Ελ Νίνιο έχουν κάψει το τροπικό δάσος και έχουν αφήσει τεράστιες αμμουδιές όπου κάποτε έρρεαν ποτάμια.
Τον Οκτώβριο, οι Solimões και ο Rio Negro – μερικοί από τους μεγαλύτερους παραποτάμους του Αμαζονίου – έφτασαν στα χαμηλότερα επίπεδά τους από τότε που ξεκίνησαν τα αρχεία το 1902.
Οι παραποτάμιες κοινότητες βασίζονται στο να ταξιδεύουν με βάρκες στις πόλεις για τα πάντα, από τρόφιμα και νερό μέχρι ιατρική περίθαλψη και σχολεία, αλλά η στάθμη του νερού έχει πέσει τόσο πολύ που τα ταξίδια έχουν παραλύσει.
Οι μισές οικογένειες που ερωτήθηκαν σε 14 κοινότητες στο νότιο Αμαζόνιο στη Βραζιλία δήλωσαν ότι τα παιδιά τους ήταν εκτός σχολείου λόγω ξηρών συνθηκών.
Οι εκπαιδευτικοί δεν μπόρεσαν να πάνε στη δουλειά τους, κλείνοντας τα σχολεία και αφήνοντας τα παιδιά πιο ευάλωτα στο να στρατολογηθούν από τις ένοπλες ομάδες που κυβερνούν τεράστιες εκτάσεις του τροπικού δάσους, λέει η UNICEF.
Τα παιδιά ηλικίας πέντε ετών και κάτω διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο λοιμώξεων, ελονοσίας και υποσιτισμού, ενώ μελέτες έχουν διαπιστώσει ότι τα μωρά που γεννήθηκαν κατά τη διάρκεια ακραίας ξηρασίας ή πλημμύρας στον Αμαζόνιο ήταν πιο πιθανό να είναι πρόωρα ή λιποβαρή.
Ο Αμαζόνιος είναι ένα προπύργιο κατά της κλιματικής κρίσης, ρυθμίζοντας τα τοπικά καιρικά πρότυπα και απορροφώντας άνθρακα, αλλά μεταμορφώνεται από την αύξηση της θερμοκρασίας και την αποψίλωση των δασών.
Οι τοπικές κοινότητες λένε επίσης ότι τα ψάρια πεθαίνουν μαζικά. Εκατοντάδες ροζ ποταμοδέλφινα έχουν πεθάνει στις ακραίες θερμοκρασίες, σύμφωνα με τις οργανώσεις προστασίας του περιβάλλοντος.
Η UNICEF εκτιμά ότι χρειάζονται 10 εκατομμύρια δολάρια τους επόμενους μήνες για την αντιμετώπιση επειγουσών αναγκών, όπως η παράδοση βασικών προμηθειών και φαρμάκων, ενισχύοντας παράλληλα τις δημόσιες υπηρεσίες στις αυτόχθονες κοινότητες στη Βραζιλία, την Κολομβία και το Περού.
