Σύμφωνα με μελέτες, πάνω από το να τρίτο του δάσους του Αμαζονίου υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να έχει υποβαθμιστεί από την ανθρώπινη δραστηριότητα και την ξηρασία.
Η επιστημονική μελέτη που δημοσιεύτηκε την Πέμπτη (26/1) στην επιθεώρηση Science, προκαλεί αιτήματα για τη θέσπιση νομοθεσίας που θα προστατεύει το ζωτικής σημασίας οικοσύστημα που βρίσκεται σε κίνδυνο.
Οι φθορές που έχουν προκληθεί στο δάσος, το οποίο εκτείνεται σε 9 χώρες, είναι σημαντικά πιο μεγάλες από αυτές που παρατηρούνταν μέχρι τώρα, σημειώνουν οι ερευνητές του Πολιτειακού Πανεπιστημίου της Καμπίνας (Universidade Estadual de Campinas).
Στην έρευνά τους, αυτοί αναλύουν τις συνέπειες των πυρκαγιών, της δασικής εκμετάλλευσης, της ξηρασίας και των αλλαγών που επηρεάζουν τους οικότοπους στις παρυφές του δάσους.
Εκτός από την ξηρασία, τα φαινόμενα αυτά υποβάθμισαν τουλάχιστον το 5,5% των υπολοίπων δασών που συγκροτούν το οικοσύστημα του Αμαζονίου, δηλαδή 364.748 τετραγωνικά χιλιόμετρα, στο χρονικό διάστημα μεταξύ 2001 και 2018, σύμφωνα με την έρευνα.
Αν περιληφθούν οι συνέπειες της ξηρασίας, η ζώνη που έχει υποβαθμιστεί αντιπροσωπεύει 2,5 εκατομμύρια τετραγωνικά χιλιόμετρα, δηλαδή το 38% των υπολοίπων δασών που συνθέτουν το οικοσύστημα του Αμαζονίου.
«Η ακραία ξηρασία γίνεται ολοένα και πιο συχνή στην Αμαζονία, λόγω της αλλαγής των μεθόδων εκμετάλλευσης της γης, και της κλιματικής αλλαγής που προκαλείται από τους ανθρώπους, που επηρεάζει την θνησιμότητα των δέντρων, τον αριθμό των πυρκαγιών και τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα», σημειώνουν οι επιστήμονες.
«Οι δασικές πυρκαγιές εντάθηκαν τα χρόνια της ξηρασίας», προσθέτουν, προειδοποιώντας για τους κινδύνους που αντιπροσωπεύουν οι «μεγάλης έκτασης πυρκαγιές» στο μέλλον.
Οι επιστήμονες του πανεπιστημίου Λαφαγιέτ στην Λουιζιάνα, την πολιτεία των ΗΠΑ, κι άλλα ιδρύματα καλούν σε δράση σε ξεχωριστή μελέτη τους για τις συνέπειες της ανθρώπινης δραστηριότητας στο οικοσύστημα του Αμαζονίου, η οποία δημοσιεύεται επίσης στην επιθεώρηση Science.
«Οι αλλαγές έγιναν υπερβολικά γρήγορα για να μπορέσουν να προσαρμοστούν τα είδη της Αμαζονίας, οι πληθυσμοί και τα οικοσυστήματα. Οι νόμοι για να αποφευχθούν οι χειρότερες συνέπειες είναι γνωστοί και πρέπει να θεσπιστούν αμέσως. Απώλεια της Αμαζονίας είναι απώλεια της βιόσφαιρας και, αν δεν δράσουμε, κινδυνεύουμε», συμπεραίνουν κλείνοντας.
