Καταψήφισε η «Λαϊκή Συσπείρωση» τη Στρατηγική Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΣΜΠΕ) Έρευνας και εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων στη θαλάσσια περιοχή «Νότια Πελοπόννησος», που συζητήθηκε χθες στην Επιτροπή Περιβάλλοντος της Περιφέρειας Κρήτης.
Η πλειοψηφία της περιφερειακής αρχής (ΠΑΣΟΚ – ΝΔ) υπερψήφισε τη ΣΜΠΕ για τους υδρογονάνθρακες, επιβεβαιώνοντας τη στρατηγική σύμπλευση σοσιαλδημοκρατίας – ΝΔ στην παράδοση του ορυκτού πλούτου της χώρας, για να διασφαλιστούν τα συμφέροντα των πολυεθνικών.
Ο Δημήτρης Βρύσαλης στην τοποθέτησή του τόνισε μεταξύ άλλων τα εξής:
«Είμαστε αντίθετοι με αυτούς τους αντιλαϊκούς- αντιπεριβαλλοντικούς σχεδιασμούς, όπως άλλωστε και η μεγάλη πλειοψηφία του λαού μας.
Οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις θα είναι εξαιρετικά σοβαρές, καθώς η Ελληνική Τάφρος, που μεγάλο τμήμα της καταλαμβάνει η έρευνα και εκμετάλλευση υδρογονανθράκων στη Νότια Πελοπόννησο, είναι θαλάσσιο οικοσύστημα τεράστιας και κρίσιμης οικολογικής αξίας. Επιπλέον, το Νότιο τμήμα της Θαλάσσιας Περιοχής της Νότιας Πελοποννήσου έχει ελάχιστες αποστάσεις και από τις ακτές της Κρήτης.
Ωστόσο, κατά τη γνώμη μας, το ζήτημα δεν μπορεί να το δει κάποιος μόνο από τη σκοπιά του περιβάλλοντος. Η «Λαϊκή Συσπείρωση» τονίζει ότι το ζήτημα είναι καθαρά πολιτικό. Άπτεται και υπακούει στο μοντέλο της οικονομίας και της ανάπτυξης προς όφελος των επιχειρηματικών ομίλων, που φυσικά δεν έχει ως αποτέλεσμα την ευημερία του λαού.
Θα κλαπεί οριστικά και αμετάκλητα και θα χαθεί για τις επόμενες γενιές ένα πολύτιμο ενεργειακό απόθεμα, ένας μη αναπληρώσιμος ορυκτός πλούτος του λαού. Οι ενεργειακοί όμιλοι θα αξιοποιήσουν, με κριτήριο τα κέρδη τους και όχι με κριτήριο τις ενεργειακές ανάγκες του λαού, τον πλούτο που τους δίνεται «προίκα» από την κυβέρνηση της ΝΔ, όπως έκαναν και οι προηγούμενες ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ. Αυτό σημαίνει από κάθε άποψη, ότι χαμένος θα είναι ο λαός, αφού ιδιοκτήτες του ενεργειακού πλούτου είναι οι ενεργειακοί κολοσσοί που τον εμπορεύονται.
Ιδιαίτερα σοβαροί είναι και οι κίνδυνοι από την εμπλοκή της περιοχής μας στους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς για τον έλεγχο των αγορών, των πηγών και των δρόμων Ενέργειας, ιδιαίτερα σε μια πολεμική περίοδο του καπιταλισμού, με τον ενδεχόμενο κίνδυνο γενίκευσης του ιμπεριαλιστικού πολέμου. Μιλάμε για «φλέβα» κινδύνων. Τα όποια νέα κοιτάσματα θα μπουν μαζί με τα υπόλοιπα στη «λεία» που μοιράζουν μεταξύ τους κράτη και ενεργειακοί όμιλοι, με σφοδρούς ανταγωνισμούς και ιμπεριαλιστικά παζάρια.
Ως «Λαϊκή Συσπείρωση» έχουμε καθαρό ότι η αξιοποίηση των πλουτοπαραγωγικών πηγών της χώρας μπορεί να γίνει προς όφελος του λαού μόνο μέσα από ένα δρόμο ανάπτυξης που έχει στο κέντρο του τον άνθρωπο και τις σύγχρονες κοινωνικές ανάγκες.
Αν η εξουσία είναι στα χέρια του λαού, αν η οικονομία υπάρχει με κριτήριο την ικανοποίηση των αναγκών του λαού και όχι το κέρδος, αν δεν υπάρχει ιδιοκτησία των πολυεθνικών, του κεφαλαίου, τότε μπορεί ο ορυκτός και επίγειος πλούτος μίας χώρας να γίνει αντικείμενο εκμετάλλευσης όσο και όπως πρέπει, προς όφελος και την ευημερία του λαού.
Για αυτό συνεχίζουμε τον αγώνα για την αποτροπή αυτών των αντιλαϊκών σχεδίων και τον συνδέουμε με τις πραγματικές αιτίες που τα προκαλούν».
